“ყველაზე დიდი ბედნიერებაა,არ გეშინოდეს უბედურების.დროის არ უნდა გეშინოდეს,რადგან,რაც მთავარია,მიდის,მიდის და ადრე თუ გვიან აგაცილებს ნებისმიერ ტკივილს.არსებობს განუკურნებელი ტკივილიც,მაგრამ მაინც კარგავს ძალას დროთა განმავლობაში.

ერთ-ერთი უდიდესი ძველრომაელი პოლიტიკოსი,მხედართმთავარი,ხუთგზის კონსული და ორგზის დიქტატორი – კვინტუს ფაბიუს მაქსიმუს ვეროკოსუსი (ძვ.წ.აღ-ით 275-203 წლები),”მეორე პუნიკური ომის” დროს,ყველაზე დიდი მოწინააღმდეგე გახლდათ,რომის მოძულე,ლეგენდად ქცეული კართაგენელი მხედართმთავრის – ჰანიბალ ბარკასი (ძვ.წ.აღ-ით 246-183 წლები).

მას შემდეგ,რაც ძვ.წ.აღ-ით 336 წლის ოქტომბრის თვეში შეთქმულების შედეგად მოკლულ იქნა მაკედონიის მეფე და ალექსანდრე მაკედონელის მამა – ფილიპე II მაკედონელი,ათენელებმა მყისვე შესწირეს კეთილუწყების მსხვერპლი და დაადგინეს,რომ პავსანია გვირგვინით შეემკოთ.

“რევოლუციონერი განწირული პიროვნებაა.მას არა აქვს პიროვნული ინტერესი,არ გააჩნია ემოცია,სხვებისადმი ერთგულება,ქონება და სახელი.მასში ყველაფერი შთანთქმულია რევოლუციის მოხდენის ერთადერთ აზრსა და ვნებაში.

1. „თუ ვინმე მომერევა – მომერევა ცრემლით”.

1. “უფალი მუდამ იცავს შენს სულს,მანამ შენ იცავ შენს ენას”. – წმინდა ეპისკოპოსი ეგნატე

„დროს სათამაშოდ მიეცა ეს ჩვენი პლანეტა: მასზე იწერება ქვეყნიერების ისტორია, მასზე იტვიფრება მომხდარი მოვლენები… და ყველაფერი ისევ დროის ხელით იშლება. აქ სიცოცხლე გრძნეულის ქვაბივით თუხთუხებს.