“ჩემს მიერ დაწერილ ნოველებს შორის ვერც ერთ ნოველას ვერ ნახავთ,საიდანაც რაიმე სასარგებლო მოძღვრება ვერ გამოიტანოთ.ჩემი მიზანი იყო,ჩვენი ქალაქის ფართო მოედანზე ერთგვარი ბურთის საგორებელი მაგიდა დამედგა,ისე,რომ ყველას,ვისაც კი გართობა მოუნდებოდა,

„დაელოდეთ სიყვარულს! მხოლოდ ის გრძნობს ამას საკუთარ გულსა და გვამში,ვინც ელოდება! ჩვენ გვგონია,რომ ვეხვევით მის ლანდს,მაშინ როცა სიყვარული,უხილავი და უჩინარი,თავად გვეხვევა და გვბოჭავს,როცა გვეჩვენება,რომ იგი მოკვდა ჩვენში,აკი თურმე ჩვენ მოვმკვდარვართ მასში.