“ორში ერთი უნდა აირჩიო: თუ ეშმაკის გზას გაჰყვები – ილოთე,ილანძღე,შეიძულე,ვერცხლსა და საშოვარს დაჰხარბდი,ღვთის კანონს კი ნუ შეუდგები,კაცისას მისდიე, – და უვარგის ცხოვრებას ეწევი; ღვთის სამსახური თუ გწადია – მხოლოდ მისი უნდა გესმას: არათუ ვინმე გაძარცვო ან მოკლა,არავინ უნდა განსაჯო,არავინ შეიჯავრო,ცუდ საქმეში არ გაერიო,ჰოდა უვარგისი ცხოვრებაც აგცდება”.

ძმითა ხარ მთვრალი!

ძმობა ჩემგან გინდა რაშიღა!

„ყველამ იცოდა,მეფე-დედოფლის შუამდგომლობით უნდა გამოეშვა ნადირ-შაჰს ხორასნის ტყვეობიდან დაბრმავებული ძმები – შანშე და იესე ერისთავები.ძმა გზაზე მოჰკვდომოდა შანშეს.მოდიოდა,კუბოში ჩასვენებული ძმისა და მისი უბედურების თანაზიარი ახლობლების თანხლებით.

“ეს დიდი ხნის წინ მოხდა.ნადირობიდან ვბრუნდებოდი,გზაში მომწყურდა და ერთი ქოხისაკენ გადავუხვიე,მინდოდა რძე დამელია.წინკარში ჯვარი დავინახე,ჩვეულებრივი არყის ხის ჯვარი იყო,საფლავებზე რომ დგამენ ხოლმე,იმგვარი,ალბათ ქოხში მიცვალებული ესვენა და ეს ჯვარიც მისთვის გამოეთალათ.

დიდ ფრანგ მწერალსა და XIX  საუკუნის დასავლეთის ერთ-ერთ უდიდეს რომანისტს – გიუსტავ ფლობერს (1821-1880 წლები),რომელიც უკვე ხანდაზმულ ასაკში იმყოფებოდა,ოპერაცია გაუკეთეს ლოყაზე რაღაც ჩირქოვანი მუწუკის ამოსაკვეთად.აღნიშნულმა ფაქტმა იგი იმდენად დათრგუნა,