Monthly Archives: მაისი 2018
1. „მე არ ვარ ხელი,რომელიც კამათელს აგორებს,მე მხოლოდ კამათელი ვარ”. Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…
„ლამის მივეჩვიოთ ერთ უსიამოვნო ფაქტს: როცა ამქვეყნიდან წასულ გამოჩენილ შემოქმედზე ან საზოგადო მოღვაწეზე წერენ,მოყვებიან ხოლმე,როგორ უყვარდა იმ დიდ შემოქმედს ეს კაცი,როგორ აფასებდა,როგორი სულიერი მეგობარი და მისი გულის მესაიდუმლე იყო…
გერონტი ქიქოძე – „სიკვდილი”
„უგუნური და უნიჭო მხატვრები მოარულ ჩონჩხად გხატავენ. ხელში ცელს გაძლევენ მჭრელს,მოელვარეს და ყინულივით ცივს. ეს სახე ბავშვობიდანვე შევითვისე,ვძრწოდი მის წინაშე.
ვახტანგ ჭელიძე წერდა…
„ცხოვრება ადამიანისა წარსულისაგან მოწყვეტილად არ არსებობს. ჩვენ დღევანდელი დღით ვცხოვრობთ და ვმოქმედებთ,ვზრუნავთ ხვალინდელ დღეზე და გამუდმებით ჩვენთან არის გუშინდელი დღე…
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის გენიალური რომანიდან – „ანგელოზების აჯანყება”
„ – უბედურები,სანამ სული უდგათ პირში,ებღაუჭებიან სიცოცხლეს; გაქრობაში როდი ეძიებენ ნუგეშს. არყოფნაში მოსვენებას ვპოვებთო,თავს როდი იიმედებენ.
„პატიოსნების კანონები” – (ეპიზოდი)
XVI საუკუნის პირველ ნახევარში ესპანელების მიერ იტალიაში შეტანილი იქნა ეგრეთ წოდებული – „პატიოსნების კანონები”,რომლებიც ფართოდ იქნა გავრცელებული და დამკვიდრებული ადგილობრივ მოსახლეობაში.
მრავლისმეტყველი ამონარიდი სტენდალის გენიალური რომანიდან – „წითელი და შავი”
„ – მე ფული მაქვს დაგროვებული! წამოიძახა მან უცებ. ამ გენიოსურმა სიტყვებმა შეცვალა მოხუცის სახეც და ჟიულენის პოზიციაც.
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის რომანიდან – „პინგვინთა კუნძული”
„ქალი ცოდვილია,თუ სხეულს ფულზე ჰყიდის,მაგრამ უფრო ცოდვილია,როცა უფასოდ ნებდება.
მუხრან მაჭავარიანი – „ღაღადისი ილიასი”
ალღო,მითხარი,ქართველთანი როგორ ვიწამო?!
მითხარ,როდემდე ავარიდო თვალი წიწამურს?!
ვერიკო ანჯაფარიძე – „ჩემთვის ეს სცენა ძალიან ძნელი იყო”
„მახსოვს „ოთარაანთ ქვრივის” გადაღება მიმდინარეობდა. იღებდნენ გიორგის გამოსვენებას.