Monthly Archives: აგვისტო 2018
ალექსანდრე სავრასოვის შესახებ…
„ – რუსეთს არა ჰყავს თავისი ამსახველი. ჩვენ ჯერ კიდევ გვრცხვენია ჩვენი სამშობლოს გამო, როგორც მე მრცხვენოდა პატარაობიდანვე ჩემი მათხოვარი ბებიის გამო…
ავი ჟამი საქართველოს ისტორიისა…
ჩვენთვის, ყველასათვის ცნობილია, რომ XVII საუკუნესა და XVIII საუკუნის დასაწყისში საქართველო უკიდურეს მძიმე მდგომარეობაში იმყოფებოდა.
ონო-ნო კომატი – „სამწუხაროა ჩვენი ხვედრი”
სამწუხაროა ჩვენი ხვედრი, სიცოცხლე ჩვენი
ხანმოკლე არის, ამ ქვეყნიდან ადრე მივდივართ,
იცით თუ არა, რომ?!
1. საფრანგეთის დიდ რევოლუციამდე რამდენიმე ხნით ადრე, ფუფუნებისა და კომფორტის ღრმად მოყვარული დედოფლის – მარია ანტუანეტას პირადი ამალა – 800 ადამიანისაგან შედგებოდა. მისი სასახლე წელიწადში უზარმაზარ თანხას – 45 მილიონ ლივრს ნთქავდა.
იოსებ იმედაშვილი – „ჩემის მონოლოგიდან”
„ადამიანი სახედრად აქციეს, ვირი ადამიანზე მაღლა დააყენეს…
პაულ თომას მანი წერდა…
„ადამიანი ბუნების პირმშოა და ფესვები ბუნებაში აქვს გადგმული. მისი ანატომიის მსგავსებამ მაღალგანვითარებულ მაიმუნებთან ალბათ ზედმეტად არ უნდა დაგვიბნელოს თვალები, ამაზე ისედაც დიდი აურზაურია ატეხილი. ღორის წამწამებიან ცისფერ თვალებსა და კანს უფრო მეტი საერთო აქვს ადამიანთან, ვიდრე ნებისმიერ შიმპანზეს,
პოლ ლანჟევენი – „ეპიზოდი”
მეორე მსოფლიო ომის მიმდინარეობისას, ოკუპირებულ პარიზში, გერმანულმა გესტაპომ დიამაგნეტიზმისა და პარამაგნეტიზმის თეორიის ფუძემდებელი გენიალური ფრანგი ფიზიკოსი – პოლ ლანჟევენი (1872-1946 წლები) დააკავა.
დემოსთენეს შესახებ…
„სავარჯიშოდ მან მიწისქვეშა ოთახი მოიწყო და იქ ყოველდღე აუცილებლად ჩადიოდა, სწავლობდა სამსახიობო თამაშს და იმაგრებდა ხმას, ზოგჯერ კი მთელი ორი-სამი თვით განმარტოვდებოდა ხოლმე, თავს ნახევრად გადაიპარსავდა, სირცხვილით გარეთ რომ ვერ გამოსულიყო, რაგინდ ძალიან მონდომებოდა…
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„დავიწყებაზე უბადრუკი და საზიზღარი ამქვეყნად არაფერი მეგულება”. – ჰაინრიხ ჰაინე (ავანტიურისტ ფელიქს კრუსის აღსარება)
ანდრე მორუას პესიმისტური მსოფლმხედველობა
„რა არის ჩვენი ყოფა დედამიწაზე, თუ არა უნაყოფო შრომა? თუ აუტანელი შრომის შედეგად მაინც მოვახერხეთ ლოდის ატანა მთის წვერზე, მაშინვე ან რაიმე ავადმყოფობა ან ომი ისევ დაანარცხებს მას მთის ძირში და როგორიც არ უნდა იყოს სიცოცხლე,