Monthly Archives: თებერვალი 2021
ამონარიდები გურამ დოჩანაშვილის მოთხრობებიდან…
„რაგინდ დიდრონი ამბები ასტეხო, ღმერთამდე, აბა რომელი ავმაღლებურვართ”. – (ზღაპარი შედევრსა და იმის მასალაზე ანუ ჩვენი)
გაზაფხულის ნიავივითგურამ დოჩანაშვილი – „ვაზის საგალობელი”
„ვაზს რო რაც უნდა, ცხვარს არა აქვს იმდენი ბეწვი, სუმუდამ უნდა დასტრიალებდე, ხო ალერსით ზრდი, როგორ არწყულებ, მაგრამ წყალზე არანაკლებ სჭირდება ოფლი. იმაზე ყველაფერი ალალია.
კონრად ადენაუერი – „ეპიზოდი”
მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდგომ, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის პირველ კანცლერს - კონრად ადენაუერს (1876-1967 წლები) პირველივე ოფიციალური შეხვედრის დროს,
მიგელ დე სერვანტეს საავედრა წერდა…
„ოჰ, ნეტა, იმ კურთხეულ დროს, როცა ჯერ კიდევ არ იყო ცნობილი წყეული ცეცხლსასროლი იარაღის სატანური ძალა, რომლის გამომგონებელიც, ჩემი ღრმა რწმენით, უკვე გეენის ცეცხლში იღებს თავისი ეშმაკეული გამოგონების ჯილდოს.
„ერთში ვერ ვპოვე ყველა ღირსება”.ედიტ პიაფი – „ეპიზოდი”
კაცთმოყვარე და კეთილი ბუნებით ცნობილი დიდი ფრანგი მომღერალი და კინომსახიობი – ედიტ პიაფი (1915-1963 წლები), რომელიც ქვეყნიერებას ქუჩის სველ ასფალტზე მოევლინა თავის დროზე, დედამ – ანიტა მაირიმ ჩვილობაშივე მიატოვა.
მიხეილ ჯავახიშვილი წერდა…
„სხვისი ჭირისთვის ვერ მოვიცალე, რადგან საკუთარსაც ძლივს დავათრევდი. მაინც ვიარე და მარადი ვეძიე, მაგრამ ვერ ვიპოვე და დავივიწყე”.
გოლდა მეირი – „ეპიზოდი”
„ისრაელის დედად” წოდებული ებრაელი პოლიტიკოსი და ქვეყნის რიგით მე-5 პრემიერ-მინისტრი – გოლდა მეირი (1898-1978 წლები), საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტია,
ამონარიდები ვაჟა-ფშაველას მოთხრობებიდან…
„ვუცქერი: საფლავებს სთხრიან… საფლავებს ადამიანთათვის… უნდა ხალხი დაფლან, დამარხონ… აახ, ღმერთო!.. კიდევ გულსაკლავი სურათი?