„ – ერთ რამეს გეტყვი და კარგად დაიმახსოვრე: სამი რამეა ამ ქვეყნად ყველაზე საშიში: ცეცხლი, წყალი და ქალი. ცეცხლი დაგწვავს, წყალი დაგახრჩობს, ქალს კი შეუძლია კიდეც დაგწვას, კიდეც დაგახრჩოს!”

„ – ეჰ, ნეტავ რაც ვიცი, ისიც არ ვიცოდე!”

„ცხოვრება დიდი მდინარეა, ჩანჩქერივით მიჰქრის და თან ადამიანებს მიგვაქანებს”.

„ – ჭიშკარს რომ ვაკეთებ, ალბათ, ფიქრობ: მოფოღროცებულ-მოღიავებულ სასაფლაოს ჭიშკარი რად უნდა, დააღირე თავი და შედი, საიდანაც მოგესურვოსო, არა?!

„ძნელი გასარჩევია სულდგმულებში ადამიანი ვინ არის და მხეცი ვინ. ჯერ კიდევ ვერ დავრწმუნებულვართ, რომ უსინდისო კაცს ცარიელი სიტყვით შერცხვენა და გაკიცხვა მხოლოდ ღიმილს მოჰგვრის და მეტს არაფერს…” – (კნაპე)

„კარგი, მოსაწონი, მშვენიერი, ყველას უნდა მხოლოდ მას, ერთადერთს ერგოს, ერთადერთს ეკუთვნოდეს”.

„ჰმ, პატიებას მთხოვს ეს საცოდავი, მომჩერებია და კურდღელივით ცახცახებს”, გაიფიქრა მან და თვალი მოჰკრა, ბერძენს მუხლები და ხელები უკანკალებდა. ისიც დაინახა, რა მონური სიმხდალით იცქირებოდნენ მისი თვალები,

„ზოგი ადამიანის გულს ოქროს თვისება აქვს. ათასი წელიწადიც ეგდოს ჯეღლსა, ნაგავსა და უწმინდურობაში, ამოიღებ, გაფერავ და ისევ ოქროა”. – (ავტობუსი N37)