Monthly Archives: ივნისი 2022
ამონარიდები რევაზ მიშველაძის მოთხრობებიდან…
„ერთხელ დალაპარაკებით რომ გვესმოდეს ჩვენ ერთმანეთის, სხვანაირად იქნებოდა ცხოვრება აწყობილი”. – (ურვა)
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”
„არიან ადამიანები, ვისაც სხვისი აზრი ფეხებზე ჰკიდია”.
ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „კახაბერის ხმალი”
„ქალმა რომ ვერ მოახერხოს, ისეთი რაა ქვეყანაზე?”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„რისიმე შექმნას მოცალეობაც უნდა”.
ამონარიდები სერგო კლდიაშვილის მოთხრობებიდან…
„როცა გულში ღამეა, თვალი გინდ მზეს უმზერდეს და გინდ კუპრის ცას, რა განსხვავებაა…” – (ცხოვრება პატარა კაცისა)
ამონარიდები ნიკო ლორთქიფანიძის მოთხრობებიდან…
„ – მეგონა, – ადამიანის სული ეძებს სხვა ათასის შორის თავის მონათესავე სულს. მეგონა – რა ნახავს სული მოკავშირე სულს, არ დაშორდება არაოდეს. და ეს კავშირი მეჩვენებოდა უკუნიდან წარმომდგარ ძალათ, რომელიც უკუნისამდი ცოცხლობს… შევცდი…” – (ერთი დრამის ეპილოგი)
ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”
„ძმათა და სისხლის ნათესავთა შორის ატეხილ ბრძოლაზე შემზარავი ქვეყნად არაფერია – უცხონი არასოდეს ებრძვიან ერთმანეთს ისე დაუნდობლად, როგორადაც ურთიერთგადაკიდებული ნათესავ-ახლობლები”.
სერგო კლდიაშვილი – „იცი, რა ქვეყანაა საქართველო?”
„ – იცი, რა ქვეყანაა საქართველო? არ ვიცი, როგორ ვთქვა, არ ვიცი, რას შევადარო შეუდარები!