Monthly Archives: ივნისი 2022

ამონარიდები ჩარლზ დიკენსის რომანიდან – „ნიკოლას ნიკლბი”

„ხალხს თუ უყურე, გაგაგიჟებს”.

ამონარიდები რევაზ მიშველაძის მოთხრობებიდან…

„ერთხელ დალაპარაკებით რომ გვესმოდეს ჩვენ ერთმანეთის, სხვანაირად იქნებოდა ცხოვრება აწყობილი”. – (ურვა)

ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის რომანიდან – „იბერიის ლეგენდა”

„არიან ადამიანები, ვისაც სხვისი აზრი ფეხებზე ჰკიდია”.

ამონარიდები პოლიკარპე კაკაბაძის პიესიდან – „კახაბერის ხმალი”

„ქალმა რომ ვერ მოახერხოს, ისეთი რაა ქვეყანაზე?”

ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”

„რისიმე შექმნას მოცალეობაც უნდა”.

ამონარიდები სერგო კლდიაშვილის მოთხრობებიდან…

„როცა გულში ღამეა, თვალი გინდ მზეს უმზერდეს და გინდ კუპრის ცას, რა განსხვავებაა…” – (ცხოვრება პატარა კაცისა)

ამონარიდები ნიკო ლორთქიფანიძის მოთხრობებიდან…

„ – მეგონა, – ადამიანის სული ეძებს სხვა ათასის შორის თავის მონათესავე სულს. მეგონა – რა ნახავს სული მოკავშირე სულს, არ დაშორდება არაოდეს. და ეს კავშირი მეჩვენებოდა უკუნიდან წარმომდგარ ძალათ, რომელიც უკუნისამდი ცოცხლობს… შევცდი…” – (ერთი დრამის ეპილოგი)

ამონარიდები გივი კარბელაშვილის რომანიდან – „გათანგულნი”

„ძმათა და სისხლის ნათესავთა შორის ატეხილ ბრძოლაზე შემზარავი ქვეყნად არაფერია – უცხონი არასოდეს ებრძვიან ერთმანეთს ისე დაუნდობლად, როგორადაც ურთიერთგადაკიდებული ნათესავ-ახლობლები”.

ანდაზები

„ზაფხულში გველის შეშინებული, ზამთარში თოკს ერიდებოდაო”.

სერგო კლდიაშვილი – „იცი, რა ქვეყანაა საქართველო?”

„ – იცი, რა ქვეყანაა საქართველო? არ ვიცი, როგორ ვთქვა, არ ვიცი, რას შევადარო შეუდარები!