Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ალექსანდრე კიკნაძის წიგნიდან – „კაჟში ჩაბუდებული ნაპერწკალი”
„საერთოდ, არ უნდა გეშინოდეს ცხოვრებისა. სულ ერთია, იმაზე მეტს მაინც ვერ გამოცდი, რაც მამაშენმა გამოსცადა”.
ამონარიდი გრიგოლ ჩიქოვანის რომანიდან – „რწმენა”
„ადამიანი ყველგან და ყველაფერში წმინდა უნდა იყოს, ჭირშიც და ლხინშიც. რაც უნდა დიდი უბედურება დაატყდეს, პატიოსნება არ უნდა დაკარგოს. გაჭირვებამ არ უნდა შეაცდინოს.
ამონარიდები ოტია იოსელიანის რომანიდან – „შავი და ცისფერი მდინარე”
„ამდენმა ანგარებამ, გარეგნულმა „სიმართლემ” და ცხვრისტყავმოხვეულმა მგლებმა შვეს და მოამრავლეს ამდენი ცოდვილი”.
ამონარიდი ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობიდან – „მოლოხი”
„ – ეეჰ, ბატონო, იცით რა არის ფინიში?
- ფინიში? ვგონებ რაღაც ცხენთანაა დაკავშირებული. დოღში, არა?
ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
„ჩემო კეთილო, რაც ეს სამყარო არსებობს, ყველაფერი წინ მიდიოდა და მიდის მხოლოდ მუცლით. სხვაფრივ არც ყოფილა და არც იქნება”. – (მოლოხი)
ამონარიდები ალექსაქნდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
„არსად ისე ნათლად არ ამჟღავნებს ადამიანი საკუთარ მეს, როგორც ჭამაში”.
ამონარიდები გი დე მოპასანის რომანიდან – „წუთისოფელი”
„აი ეს არის ყველაზე უკეთესი ამ ქვეყნად – კერა და ოჯახი მის გარშემო. არაფერი არ შეედრება ამას”.
ამონარიდები დავით ასკურავას მოთხრობიდან – „სინათლე ველზე”
„ყველა ჩვენგანს თავისი სიცოცხლის ხე აქვს, ბიძიკო, იმ დიდსა და განუმეორებელს უნდა ულოლიავოს ადამიანმა, წყალი დაუსხას, ფესვები გაუმაგროს, კვირტების გაშლას უყუროს,
ამონარიდები დავით ასკურავას მოთხრობიდან – „მიწის ქვითინი”
„სოფელი იმისია, ვინც კერიაზე ფუტს არ აქრობს. ვისაც მიწის სურნელიც უყვარს და ოფლის სუნიც არ ეზარება”.
ამონარიდები თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – „გზა ბავშვობისაკენ”
„საერთოდაც – სიტყვას მცირე ფასი აქვს. ერთად თავმოყრილი ბევრი ერთნაირი სიტყვა კი მთლად უფასურდება”.