მიტილენელი ელჩების მიმართვა ლაკედემონელებს (სპარტელებს)…
“ჩვენთვის ცნობილია ელინთა დამოკიდებულება იმ ადამიანების მიმართ,ვინც ომის დროს მოკავშირეებს მიატოვებს.მათ სიამოვნებით იღებენ,თუ ისინი საჭირო არიან,მაგრამ პატივს არ სცემენ.ასეთი აზრი გამართლებულია,თუ საქმე ეხება თანასწორ სახელმწიფოთა დაშორებას საფუძვლიანი მიზეზის გარეშე.
ფოკიონი – “ეპიზოდი”
დიდი ძველბერძენი მხედართმთავარი და პოლიტიკური მოღვაწე - ფოკიონი (ძვ.წ.აღ-ით 402-318 წლები),ქერონეის ბრძოლის შემდეგ,თხუთმეტი წლის მანძილზე ბერძენთა მთავარი სტრატეგოსის ფუნქციებს ითავსებდა.მან არაერთი დიდი ბრძოლა და ომი გადაიტანა,მათ შორის – “ლამიის ომი”,სადაც დიდი გმირობით გამოირჩა.
სოლონი – “ეპიზოდი”
ლეგენდად ქცეულ ძველბერძენ კანონმდებელს,დემოკრატიის ფუძემდებელს,მხედართმთავარსა და პოეტს - სოლონს (ძვ.წ.აღ-ით 638-558 წლები),მის მიერ შემუშავებულ სისხლის სამართლის საკანონმდებლო მუხლებში (რომლებიც საუკუნეების მანძილზე გახლდათ ბერძნული სამართლის უმთავრესი დედაბოძი) ერთადერთი რაც არ ჩაუდია,
“ამერო” – (ჩრდილოამერიკული ჰიპოთეტური ვალუტა)
“ამერო” – წარმოადგენს ჩრდილოეთ ამერიკული ჰიპოთეტური კავშირის ერთიანი ვალუტის შექმნის შესაძლო პროექტს,რომელშიც მოიაზრებენ ამერიკის შეერტებულ შტატებს,მექსიკასა და კანადას.ვარაუდობენ,რომ მომავალში აღნიშნული ვალუტა ჩააანაცვლებს ამერიკულ დოლარს,კანადურ დოლარსა და მექსიკურ პესოს.
მარკუს ტულიუს ციცერონის ნააზრევი…
1. „მე რომ ბრალმდებლის საქმიანობა მიზიდავდეს, ისეთ ცნობილ პიროვნებას დავესხმოდი თავს, ვისი წყალობითაც სახელს მოვიხვეჭდი.
სოლონი წერდა…
“შეგნებულ სულმოკლეობას იჩენს ის,ვინც დაკარგვის შიშით არ იძენს იმას,რაც აუცილებლად სჭირდება.მაშინ ხომ არავინ არ უნდა შეიყვაროს სიმდიდრე,სახელი და საკუთარი სიბრძნე იმის შიშით,ვაითუ დავკარგოო.
სამთავისი -“სიბრძნის წუთი”
ერთ-ერთმა ბრძენმა მეფემ მოისურვა შეეტყო,რომელი უფრო უარესი თვისებაა – შურიანობა თუ ვერცხლისმოყვარეობა.ამიტომ,იხმო ის ორი კაცი,რომელთაგანაც ერთი ვერცხლისმოყვარეობით,ხოლო მეორე შურიანობით გამოირჩეოდა.
პავლე მოციქული „სიყვარულის” შესახებ…
„კაცთა და ანგელოზთა ენებზეც რომ ვმეტყველებდე, სიყვარული თუ არა მაქვს, მხოლოდ რვალი ვარ მოჟღრიალე, მხოლოდ წკრიალა წინწილი. წინასწარმეტყველების მადლიც რომ მქონდეს,
ტიხონ ზადონელი “შურის” შესახებ ქადაგებდა…
“შურის მიზანი ისაა,რომ ის,ვისიც გვშურს,ცუდ დღეში ვიხილოთ.შური მაშინ ჩნდება,როცა სხვისი კეთილდღეობა იწყება, და ქრება,როცა მთავრდება სხვისი კეთილდღეობა და იწყება უბედურება.