მესამე რაიხის უკურნებელი პარანოიკით შეპყრობილ ერთ-ერთ ყველაზე გავლენიან პირს, სს-ის რაიხსფიურერს – ჰაინრიხ ჰიმლერს (1900-1945 წლები), თავისი მიზანთროპი ბელადის მსგავსად მიაჩნდა, რომ ებრაელები,

„მაღალი, მოხდენილი, სიმპათიური შესახედაობის, ჯერ კიდევ ახალგაზრდა კაცი, სასიამოვნო და სწორნაკვთებიანი სახე და მეტყველი, ლამაზი თვალების პატრონი. გარეგნულად იგი პატიოსანი, კულტურული და კარგად აღზრდილი ადამიანის შთაბეჭდილებას ტოვებდა”.

XVI საუკუნეში – ანრი II დე ვალუას მეფობის ჟამს საფრანგეთში ერთი მრავლისმეტყველი და ფრიად კეთილშობილური ჩვეულება იყო დამკვიდრებული, რომელიც შემდგომ იშვიათი გახდა, ხოლო ბოლოს კი სრულიად მოისპო ჟამთა მსვლელობაში.

„რკინის ჰერცოგად” წოდებული – ფერნანდეს ალვარეს დე ტოლედო ი პიმენტელი, იგივე – დიდი ჰერცოგი ალბა (1507-1582 წლები) მაღალი სიმაღლის მქონე არ იყო, თუმცა, მაღალი მიზნებით კი, მართლაც რომ გამოირჩეოდა.

აჯანყების ჩახშობის მიზნით, 1574 წლის 26 მაისს ნიდერლანდების სულით ხორცამდე პროტესტანტული ქალაქი – ლეიდენი ესპანეთის არმიამ ალყაში მოაქცია. ქალაქი, რომელსაც მხოლოდ და მხოლოდ ორი თვის სამყოფი სურსათ-სანოვაგე გააჩნდა, ხანგრძლივი ალყის შედეგად ურთულეს მდგომარეობაში აღმოჩნდა.

„სიკვდილის ფაბრიკად” წოდებული ოსვენციმის საკონცენტრაციო ბანაკის დაარსების იდეა პირველად ბრესლაუში, ესესის ჯარებისა და პოლიციის მთავარსარდლის სამმართველოში ჩაისახა.