„ – განა ჩემგან გესმით პირველად, ხუსეინ ბიძავ, რომ საქართველო აქედან დაიწყო. ამ ადგილას, სადაც ახლა მთიანი აჭარა და მესხეთია – „საქართველოს სინაი” შეარქვეს ძველებმა,

„ქების მოსმენა უმძიმს მხოლოდ ქების ღირსს. ქებას უღირსნი ეძიებენ”.

„ – არა, ჩემო ბიძია, იქნებ ოდესღაც მეც მქონდა სურვილი სუფთად შევრჩენოდი ამ წუთისოფელს, მაგრამ სულ ტყუილია. პირველ პერანგს რომ გაცვითავ, იმის შემდეგაც კი შენი ცოდვა ბეჭებს გიმძიმებს.

„სიტყვა საქმეზე უფრო სწრაფია”.

„ – არ უნდა ვიცოდე, კაცო, რამ მომკლა? არაფერი ისეთი ავადმყოფობა მე არ მქონია. თავს ვუვლიდი, რაც შემეძლო. სმით არ ვსვამდი. ღამის თევას და ნერვების შლას ვერიდებოდი.

„ოჯახის სიმყუდროვე ის სიწმინდეა, რასაც მხოლოდ უგულო ადამიანები თუ უარყოფენ”.

„ადამიანები იმდენს სცოდავენ, არც ერთი არ არის სამოთხის ღირსი…”

„დიდ საქმეებს დიდი მზადებაც უნდა”.

„ – ძმის აუგს ბიძაშვილს ნუ გაუმხელ, შვილო, ბიძაშვილისას მეზობელს ნუ ეტყვი, მეზობლისას კი – გადამთიელს”.

„ამ ცხოვრებაში ყოველივეს კადრულობენ”.