“როგორც სულიერ მოძღვარს და ექიმს,ასევე პედაგოგსაც არ უნდა ამოძრავებდეს სხვა არაფერი,გარდა უშუალოდ თავისი უპირველესი მიზნისა – ასწავლოს ბავშვებს,გაანათლოს ისინი ისე,რომ მათგან დამოუკიდებელი ადამიანები ჩამოყალიბდნენ,რომელთაც მომავალში შეეძლებათ იცხოვრონ და იაზროვნონ საკუთარი გონებით.

1. “ღმერთო, ნუთუ არ უნდა დადგეს ისეთი დრო, როცა გაუტანლობას, შურს და ამგვარ საქციელს კაცისას სამშობლოს ღალატს დაარქმევენ და ჩვენს მოდგმას იგი საფიქრალ-სადარდებელ საქმედ აღარ ექნება?”

“ყველაზე დიდი ბედნიერებაა,არ გეშინოდეს უბედურების.დროის არ უნდა გეშინოდეს,რადგან,რაც მთავარია,მიდის,მიდის და ადრე თუ გვიან აგაცილებს ნებისმიერ ტკივილს.არსებობს განუკურნებელი ტკივილიც,მაგრამ მაინც კარგავს ძალას დროთა განმავლობაში.

ერთ-ერთი უდიდესი ძველრომაელი პოლიტიკოსი,მხედართმთავარი,ხუთგზის კონსული და ორგზის დიქტატორი – კვინტუს ფაბიუს მაქსიმუს ვეროკოსუსი (ძვ.წ.აღ-ით 275-203 წლები),”მეორე პუნიკური ომის” დროს,ყველაზე დიდი მოწინააღმდეგე გახლდათ,რომის მოძულე,ლეგენდად ქცეული კართაგენელი მხედართმთავრის – ჰანიბალ ბარკასი (ძვ.წ.აღ-ით 246-183 წლები).