Tag Archives: ფილოსოფია

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„ლამის მივეჩვიოთ ერთ უსიამოვნო ფაქტს: როცა ამქვეყნიდან წასულ გამოჩენილ შემოქმედზე ან საზოგადო მოღვაწეზე წერენ,მოყვებიან ხოლმე,როგორ უყვარდა იმ დიდ შემოქმედს ეს კაცი,როგორ აფასებდა,როგორი სულიერი მეგობარი და მისი გულის მესაიდუმლე იყო…

ვახტანგ ჭელიძე წერდა…

„ცხოვრება ადამიანისა წარსულისაგან მოწყვეტილად არ არსებობს. ჩვენ დღევანდელი დღით ვცხოვრობთ და ვმოქმედებთ,ვზრუნავთ ხვალინდელ დღეზე და გამუდმებით ჩვენთან არის გუშინდელი დღე…

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„სიმდიდრე თავისთავად დიდი სიკეთეა და გასაკიცხი და დასაცინი სულაც არ არის. გასაკიცხი უშრომლად,უპატიოსნოდ,სხვისთვის წაგლეჯით მოხვეჭილი სიმდიდრეა; და დასაცინიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება გახდეს სიმდიდრის მფლობელი,

ნიკოლოზ გოგოლი – „სიცილი”

„სიცილი გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია და ღრმაა, ვიდრე ამას ფიქრობენ. – არა ის სიცილი, რომელიც წარმოიშვება დროებითი გაღიზიანებით, ხასიათის ღვარძლიან, ავადმყოფური განწყობილებით, ამასთან არც ის მსუბუქი სიცილი, რომელიც ადამიანთა უსაქმო გართობისათვის და სალაღობოდ არის გამიზნული,

ოთარ ჭილაძე წერდა…

„ვინ რა იცის,მართლა რითი მთავრდება სიკვდილი?! ვინ რა იცის,რა არის კაცის სიცოცხლე?! არაფერი. წუთი. წამი. შემოჰკრა ქარმან და სწრაფ გააქრო.

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„ადამიანი სიბნელიდან მოდის და სიბნელეში ქრება. ეს ძველი ჭეშმარიტებაა,მაგრამ მაინც არ იცის,რა ამბავია მის თავს. სიბნელიდან სიბნელემდე იმდენად პატარა გზაა,ვერ ასწრებს ამდენის გაგებას,ვერც უნდა გაიგოს.

„ვექილები”

„ქათქათა პერანგებსა და შავ სერთუკებში გამოწყობილი ვექილები,მერცხლებსა ჰგვანან და მერცხლების მსგავსადვე ჭიკჭიკებენ. აბა,ტყუილად არიან ვექილები? ვექილი იმისაა,თეთრი შავად რომ მოგაჩვენოს,შავი თეთრად. ენა უძვლოა,საითაც გინდა,იქით შეატრიალებ. ხოდა,ისინიც ატრიალებენ და ატრიალებენ არღნის სახელურივით.

„სიმახინჯე”

„სიმახინჯე შემთხვევით გაჩენილი ანდა შემთხვევით გადარჩენილი სიცოცხლეა,ბედისწერაა მისი დედ-მამა და ამიტომაც გარდაუვალიცაა,გაუთვალისწინებელი გარდაუვალობაა,რომლის გათვალისწინება ჩვენ თუ არ გვინდა,მაინც ყოველთვის უდროო დროს გამოგვეცხადება ხოლმე ლოთი ნათესავივით და იმის ნაცვლად,

„სიმართლის ფასი შაურია!”

„ვაი იმისი ბრალი,ვისაც გულუბრყვილოდ სჯერა,ვისაც სიმართლის გასაგებად შაურიანიც არ ემეტება,სიმართლის ფასი შაურია,რადგან არავის არ სჭირდება იგი.

ლორენს სტერნი წერდა…

„ადამიანს რომ მკერდში მინა ჩაუდგან,როგორც გაქნილი კრიტიკოსი მომუსი გვთავაზობდა, – ამას ალბათ,უწინარეს ყოვლისა,ის ბრიყვული შედეგი მოჰყვებოდა,