„ამქვეყნად ადამიანები მეტს მოითხოვენ, ვიდრე თვითონ შეუძლიათ გასცენ”.

„მე ისევე არ გამხარებია მტრის უბედურება, როგორც არ შემშურებია მისი კეთილდღეობა”.

„ბინძურ ტალახში რომ სახით წაიქცევი, მერე აზრი არა აქვს მტკიცებას, ის ტალახი სამკურნალო იყოო”.

„ადამიანი ერთგვარი ბაგირია მაიმუნსა და ზეკაცს შორის. სახიფათოა ბოლომდე გაიარო ეს გზა, კიდევ უფრო სახიფათოა შუა გზაზე შეჩერდე. საშიშია განვლილ გზას მოხედო, საშიშია შეკრთე და შედგე”…

„როცა ხეს ხატავ, უნდა გრძნობდე, როგორ იზრდება ის”.

„გალაკტიონის სტროფი, ქრისტეს ნათქვამია ნამდვილი: „ყოველი კაცი ქვეყანაზე არის ის განძი, რომელსაც უნდა აღმოჩენა და დაფასება”.

„ამ ქვეყნად ყოველგვარი კაცი მოიპოვება – ადამიანი, არაადამიანი და ზეადამიანი”.

„ეჰ, რა ვიცით ღმერთმანი, თითქო ყველაფერს ჩვენ შეუგრძნობლად საქმობს ბედისწერაა თუ რაღაც ეშმაკი მალული ძალა, თორემ რა არის აბა, რომ ყოველი ჩვენი ნაბიჯი ჩვენი სურვილის გარეშე მიემართება”.

„ძალადობის და დაბეჩავების გამმაგრებელი იარაღი ყოველთვის ხალხის უგუნურება ყოფილა და აწიც ეგრე იქნება”.

„ბრძენ ქირონს, მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთი იყო, ბოლოს და ბოლოს, ისე მობეზრდა სიცოცხლე, რომ ზევსს გამოსთხოვა სიკვდილის ნებართვა და კიდევაც მოკვდა. თავად დაფიქრდი, თუკი ღმერთებსაც უმძიმთ უკვდავება, რა ეშველებათ საბრალო ადამიანებს?”