„ცხოვრობდა ერთი ადამიანი,დაეკარგა ერთხელ შიმშილი და არასოდეს აღარ შიოდა – ბოლო მოუღო მემკვიდრეობას,შთანთქა სარჩო და საბადებელი,ახლობლები გააღატაკა, – და აი,უცებ მან დაინახა,რომ მაგიდა დაცარიელდა,გასუქდა ცოლი,გავერანდა სულის მინდვრები.

“როცა სიყვარული გიხმობთ, – მიჰყევით.

თუმცა მისი გზები ძნელია და კლდოვანი.

„სანამ მდიდარი ხარ, მუდამ იპოვი ისეთ ხალხს, რომლებიც გაკოტრებაში ხელს შეგიწყობენ”.

“რამდენიც არ უნდა ეცადოთ,ბრბოს დიდი ნაწილის,ესე იგი,”ხალხთა უმრავლესობის” ბედი ყოველთვის საცოდავი,უკუღმართი და სევდიანია.მათი ხვედრი მძიმე შრომაა,გამუდმებული ტვირთის ზიდვა ზურგით,მხრებით თუ ხელებით.

“შეიძლება პირად უბედურებასთან საბრძოლველად სულიერი ძალა იპოვოთ,მაგრამ ყოვლად აუტანელია,თუ სხვისი უბედურების უნებური მიზეზი გახდით”.