მას შემდეგ, რაც 1046 წელს რომის პაპი გრიგოლ VI საღვთო რომის იმპერიის იმპერატორმა – ჰაინრიხ III შავმა დაამხო, დღის წესრიგში ახალი პონტიფიკოსის არჩევა დადგა.

ბრიტანელ ისტორიკოსთა ძველი თაობა, პლანტაგენეტთა დინასტიის საყოველთაოდ ცნობილ მეფეს – ჯონ უმიწაწყლოს (1167-1216 წლები), ბრიტანეთის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე ცუდი რეპუტაციის მქონე მმართველად ასახელებდა.

„მთელი ქვეყნის ქალთა მბრძანებელი”. – ასე უწოდა საკუთარ თავს საქართველოს ამაოხრებლის, ხვარაზმთა იმპერიის უკანასკნელი მბრძანებლის – ჯალალედინის ბებიამ (მამის მხრიდან) – თურქან-ხათუნმა (1140-1233 წლები).

როგორც ცნობილია, დემოკრატიული მმართველობის ფორმას საფუძველი დაახლოებით 500 წელს ჩაეყარა ათენში. იმ პერიოდისათვის ამ უდიდეს საგანმანათლებლო ცენტრში 260 000 მოსახლე ცხოვრობდა, რომელთაგანაც 150 000 მონა იყო.