“სიბრძნის დასანახად ჩემი თვალები ყოველთვის ღიაა და ყურები კი მუდამ მზად არის მოსასმენად”.

“მთელი მსოფლიოს ადამიანები,ფაქტიურად ერთ ენაზე ვლაპარაკობთ,მაგრამ ერთმანეთის ყურისგდება არ ვიცით და ამიტომ არ გვესმის ერთმანეთის”. 

“რაც უფრო ახლოვდება სიკვდილის ჟამი,მით მეტად მერევა სიძულვილი ამ სამარისებული აჩრდილის მიმართ.ასე მოსდგამთ ხომ ცოცხალ არსებათ.უცნაურია,მკვდართა საუფლოში მყოფობდე და ჯერ ცხოვრების ნახევარიც არ განგევლოს.ათასჯერ უფრო შემზარავია ლოდინი ენით უთქმელი საშინელების”. – (რიქშა-აჩრდილი)

“ეეჰ, მხოლოდ ეს რომ იყოს გაფუჭებული, კიდევ რა უჭირს! მე, თქვენ, ეს ქალაქი, ეს ქვეყანა, მთელი მსოფლიოც გაფუჭებულია! ეშმაკსაც წაუღია ყველაფერი!”

„…ყველა თავის როლს თამაშობს წარმოდგენაშიც და ცხოვრებაშიც, და მე აქ მალე მესაფლავედ გადავიქცევი.

1. “ბოლოს და ბოლოს რა არის ადამიანი? საცოდავი მიკროორგანიზმი,რომელიც სიკვდილის ენითგამოუთქმელი შიშით ჩაბღაუჭებია დედამიწის თიხის ბურთს და მასთან ერთად ყინულოვან უკუნეთისკენ მიჰქრის? ან ეს – ტვინი,განსაკუთრებული იდუმალი მატერიის – აზრის – გამომმუშავებელი ღვთაებრივი აპარატი,მატერიისა,რომლის ერთი მიკრონიც მთელ სამყაროს იტევს… ჰა? აი – სწორედ ეს არის საქმე…”

“როდესაც კაცს განუსაზღვრელი ბოროტება შეუძლია აკეთოს და მაინც სიკეთეს სჩადის,მარტო სიკეთისთვის კი არ ეკუთვნის ქება-დიდება,არამედ იმ ჩაუდენელი ბოროტებისთვისაც,რისგანაც იგი თავს იკავებს”.

„იმდენათ დამოუკიდებელია და ველური სიყვარულის გრძნობა, რომ არ არის საზომი, რომელზეც ის გაიზომოს და არც სასწორი, რომლითაც აიწონოს. არცერთ კანონმდებელს არ გამოუგონია ჯერ კანონი, რომელსაც ისე მორჩილებდეს.