„თურმე მეზობელთან მეზობლურად უნდა იყო. არც მეტი – არც ნაკლები. არც ღობის მოშლა და ნამეტანი გაშინაურება ვარგა და არც, რასაკვირველია, ცხვირაბზუებით განგან სიარული”. – (ხეო სიცოცხლისაო)

„ – საერთოდ, ეს იცოდე, ჩემო ზაურო, თუ კაცს შენი ვალი აქვს, ხშირად არ უნდა შეეჩხირო თვალში, თორემ შესძულდები. ასე იცის ვალმა”. – (თებერვალი)

„ერთხელ დალაპარაკებით რომ გვესმოდეს ჩვენ ერთმანეთის, სხვანაირად იქნებოდა ცხოვრება აწყობილი”. – (ურვა)

„მთელი ცხოვრება ვასწავლით კაცს ქურდობას და კარგად რომ ისწავლის, სწორედ მაშინ წავუჭერთ ყელში ხელს. ვინ გასწავლა, საიდან შეითვისე ეს მურტალი საქმეო”. – (დიოგენი)

„ქართველი კაცის ერთი ნაკლი ისიც არის, რომ ნიადაგ მსოფლიო პრობლემებზე უყვარს ბაასი და თავისი დარდი ჭიშკრამდეც არ მიჰყვება.

„ – ბაბუაჩემი მეტყოდა ხოლმე: შვილმა როგორც უნდა გაგაბრაზოს, ბაბუა, მის გასალახად მეზობელს არ დაუძახო.

„ – ჩემთვის, ბიძია, ყველა დონე ერთია. ჩემი ყურის ახევა ყველას შეუძლია. დაგავალებენ რაცხა სისულელეს და მერე ისევ ისინი მოგთხოვენ პასუხს. რას იტყვიან იცი? ჩვენ, კი მართალია, დაგავალეთ, მაგრამ შენ არ უნდა გექნაო”. – (ცისარტყელა)

„თუ არა გჯერა იმისი, რასაც აკეთებ, წყლის ნაყვაა ყველაფერი”. – (უფანდუროდ ნამღერი)

„ნურავინ იტყვის, ბატონო, ვიცნობ ადამიანსო. ისეთს მოიმოქმედებს კაცი ხანდახან, თვითონ ვერ გაუგებს თავის საქციელს გასაგისს და სხვა მიუხვდება? ამიტომ აღარ მიკვირს ქვეყანაზე არაფერი. ვერავინ გამოიცნობს წინასწარ, რას ჩაიდენს ადამიანი”. – (კითხვა-ძახილის ნიშანი)

„აკრძალული ხილის გემო ადამის ნაშიერს ჩვენს დღეებამდე მოჰყვა”. – (დაუოკებელი)