სუნ ძი – დაიბადა ძვ.წ.აღ-ით 544 წელს,ჩიუციუსა და ჯანგოს პერიოდის ჩინეთის,ერთ-ერთ უძველეს ციის სამეფოში.იგი წარმოადგენდა იმ უდიდეს ჩინელ სამხედრო თეორიტიკოსს,მხედართმთავარს,მოაზროვნესა და მწერალს,რომელიც ავტორია საყოველთაოდ ცნობილი სამხედრო თეორიის ტრაქტატისა – “ომის ხელოვნება”.

“მაკუაჰუტლი” – რომელიც ერთი შეხედვით,ძალიან ჩამოჰგავს თანამედროვე ხერხს,წარმოადგენდა მექსიკის ინდიელთა ერთ-ერთი ყველაზე მრავალრიცხოვანი ხალხის – აცტეკების საბრძოლო იარაღს (ხმალი).

“მურმილოები” - ინგლისურ ენაზე “Murmillo”,ლათინურ ენაზე“murmillo” და ითარგმნებოდა როგორც “ზღვის თევზი,გაბმული ბადეში”.ისინი წარმოადგენდნენ გლადიატორთა ერთ-ერთ სახეობას ძველი რომის იმპერიისა.

“ბიაკოტაი” (იაპონური ენიდან ითარგმნება როგორც “თეთრი ვეფხვის რაზმი”) – წარმოადგენდა ახალგაზრდა სამურაების ჯგუფს აიძუს საგრაფოში,რომელიც მონაწილეობას იღებდა “ბოსინის ომში” (სამოქალაქო ომი იაპონიის ფეოდალურ მთავრობასა და იაპონიის პროსაიმპერატორო ძალებს შორის 1868-1869 წლებში).

“აკინაკი” - ინგლისურ ენაზე “Acinaces”,წარმოადგენდა ცივ იარაღს,კერძოდ მოკლე რკინის ორლესულ ხმალს,რომლის სიგრძეც ძირითადად 40 სანტიმეტრიდან – 60 სანტიმეტრამდე მერყეობდა.