Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
ამონარიდები ალექსანდრე კაზანცევის რომანიდან – „ალმოდებული კუნძული”
„ – მწუხარებით შევამჩნიე, რომ ცივილიზებული ქვეყნების წმინდა მოვალეობათა შესრულება ნიადაგ ყოვნდებოდა, იდეურად მოწინააღმდეგე მხარის თითქოსდა ძლიერი შეიარაღების წინაშე დაუსაბუთებელი შიშით”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ცოლ-ქმრობა იმისთანა უნდა, ერთმანეთს რომ ზედ აკვდებიან”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„გაჭირვებულ ადამიანს ენა აწყვეტილი აქვს!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ – რატომ გვიყვარს ქართველებს ერთმანეთის რქენა, ჭინჭყლი, დაკადუკი, კუდის რიკამდე ჩაყოლა!
ამონარიდები ალექსანდრე კაზანცევის რომანიდან – „ალმოდებული კუნძული”
„ – წარმოიდგინეთ, კარაქიც ვერ ვიშოვე, გეფიცებით. არც შაქარი იშოვება. ხვალამდე არაფერი იქნებაო… ენაზე ყველას ომი აკერია.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„თურმე, ვინც სიცრუეს ამბობს, იმან ყველაზე მეტი იცის!..”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ – ეშმაკი რომ აიწყვეტს, ასე იოლად დაწყნარდება?”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„კაცს რომ ნოემბერში თბილი ნიფხავი ეცმევა, იმას თავმოყვარე ქალი გვერდით გაჰყვება?”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„ – რა გვეშველებოდა, საერთოდ, სიკვდილი რომ არ არსებულიყო, რამდენი ბოროტება დაგროვდებოდა ამქვეყნად?!
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„ხან არაფრისა გეშინია კაცს, ხანაც – ყველაფერი გაშინებს”.