Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ნოდარ წულეისკირის რომანიდან – „ზესნახესა და ბუძგურიას სიყვარულის ამბავი”
„სიყვარულმა არ იცის დათმობა. სიყვარული სასტიკია. სიყვარული ერთს ამოგარჩევინებს, მეორე ან თავს მოიკლავს, ან ცოცხალ-მკვდარი ივლის ამ ქვეყანაზე”.
ამონარიდები კონსტანტინე ლორთქიფანიძის მოთხრობიდან – „ორთაჭალელი მეთევზეები”
„ყველაზე მწარე ცრემლი უსამართლო მოპყრობამ იცის”.
ამონარიდები კონსტანტინე ლორთქიფანიძის მოთხრობიდან – „შაბი მღვრიე წყალში”
„ – სულ არ იციან გოგოებმა ბიჭის სილამაზის გარჩევა. არ კმარა მარტო ბრიალა შავი თვალები, დახატული ტუჩ-პირი და კოხტა ქოჩორი.
ამონარიდები აგათა კრისტის რომანიდან – „მესამე გოგონა”
„მოხუცებს არ ახსოვთ ის, რაც გასულ კვირას, თვეს ან წელს მოხდა, სამაგიეროდ, ახსოვთ, რაც, ვთქვათ, თითქმის ოცი წლის წინ მოხდა. შესაძლოა, ისეთი ვინმეც ახსოვდეთ, რომელსაც არ სურს, ვინმეს ახსოვდეს”.
ამონარიდები რევაზ ინანიშვილის მოთხრობებიდან…
„ბავშვის კუთვნილი ნივთიერი სამყარო თითქმის სრულ წარმოდგენას გვაძლევს თვით ბავშვის, და არა მარტო ცალკეული ბავშვის, ხშირ შემთხვევაში, მთელი მისი თაობის ბუნებაზედაც კი”. – (ორი წერილი)
ამონარიდები ნოდარ დუმბაძის მოთხრობებიდან…
„ – ამისთვის გამოგიძახეთ, ქიშვარდი ბატონო, ვეღარ ვაკავებ და რა ვქნა, მთლად გატყიურდა და წავიდა ხელიდან.
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობებიდან…
„სიდაბლით კაცი არ დაიძრახება. ვითომ მუხა რითია ჭადარზე ნაკლები?!” – (ცრუპენტელა)
ამონარიდები სერვანტესის რომანიდან – „დონ კიხოტი”
„ – ღმერთმანი, გიყურებ და ასე მგონია სანჩო, – უთხრა დონ კიხოტმა, – არც შენა ხარ ჩემზე ნაკლები გიჟი”.
ამონარიდები მიხეილ კეკელიძის რომანიდან – „ჯვარცმული ქვეყანა”
„ქართველი ვაჟკაცი იარაღით სუფრასთან დაჯდომას არასოდეს იკადრებს! ვაითუ სმის დროს, ყოველთვის ვერ მოზომოს სასმელი,