„მოლიერი ფანქრით”. – ასეთი უცნაური და მრავლისმეტყველი თიკუნით მოიხსენიებდნენ XIX საუკუნის ერთ-ერთ უდიდეს ფრანგ კარიკატურისტსა და სკულპტორს – ონორე ვიქტორიენ დომიეს (1808-1879 წლები) მისი თანამედროვეები.

„ჰოი, მტანჯველო ქვეყანავ ჩემო, შენთან ცხოვრებაც ჯოჯოხეთია, რადგან გვიყვარხარ, ხოლო უშენობაც ჯოჯოხეთია, რადგან ისევ გვიყვარხარ. და იმ ქვეყნად ჩვენ რომ სამოთხეში შევიდეთ და შენ კი ჯოჯოხეთში აღმოჩნდე, იქაურობას მივანგრევთ და ისევ შენთან ჯოჯოხეთში გადმოვალთ”.

„ულმობელია ცხოვრება, დაუნდობელი დრო”.

„დაე მოვიდეს კიდევ ტკივილი, დიდზე დიდი ტკივილი, რომ კვლავ დავინახო ის, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანია, შევძლო ადამიანის ბედსა და მეგობრობაზე დაფიქრება… და ჩემს თავთან დარჩენილმა, გავარკვიო, თუ რატომ უნდა მოვკვდე”.