“ვერც ერთი აზრი და სიტყვა ისე ვერ გამოაფხიზლებს კაცის გონებას,როგორც წარმოდგენა იმ საშინელი და შემაძრწუნებელი წამისა,როდესაც იგი საშინელ სამსჯავროზე ღმერთის პირისაგან მისი საბოლოო განაჩენის შესახებ მოისმენს.

ადრექრისტიანული ეპოქის ხატწერაში ჩვენი მაცხოვრის – იესო ქრისტეს ჯვარცმის სცენა ისეთი სახით არ იყო წარმოდგენილი,როგორიც დღეს გახლავთ.

1. “არაფერი ისე არ გვყოფს თანამზრახველად ამა სოფლისა და მათი,ვინც ლოთობასა და მრუშობას არიან მიცემულნი და არაფერი ისე არ განგაშორებს სიბრძნის საუნჯესა და ღვთის საიდუმლოთა შემეცნებას,როგორც სიცილი და ფიქრთა კადნიერი ნავარდი”. – ღირსი ისააკ ასური

“არაფერია ისე ნამდვილი,როგორც სიკვდილი,მაგრამ არც რამეა უფრო მეტად დაფარული,როგორც მისი მოსვლის დრო.ჩვენ ვიცით,რომ ყველა მოვკვდებით,მაგრამ ვინ ვის გაუსწრებს,მოხუცი – ახალგაზრდას თუ ახალგაზრდა – მოხუცს,არავინ უწყის.ზოგიერთი სწორედ მაშინ კვდება,როდესაც საკუთარ თავს ხანგრძლივ სიცოცხლეს აღუთქვამდა.

1. “კაცთა და ანგელოზთა ენებზეც რომ ვმეტყველებდე,სიყვარული თუ არა მაქვს,მხოლოდ რვალი თუ ვარ მოჟღრიალე,მხოლოდ წკრიალა წინწილი.წინასწარმეტყველების მადლიც რომ მქონდეს,ვიცოდე ყველა საიდუმლო და მქონდეს მთელი რწმენა,ისე,რომ მთების დაძვრაც შემეძლოს,სიყვარული თუ არა მაქვს,არარა ვარ.მთელი ჩემი ქონება რომ გავიღო გლახაკთათვის და დასაწვავად მივცე ჩემი სხეული,სიყვარული თუ არა მაქვს,არას მარგია”.