Tag Archives: პოეზია
ნიკო სამადაშვილი – “ხე ეკლესიის მათხოვარს ჰგავდა”
ხე ეკლესიის მათხოვარს ჰგავდა,
თითქოს გულს ქრისტემ ხელი დარია,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXVII”
შენმა სიკეთემ მონობის ხვედრს რაც მაზიარა,
შენთვისღა ვცოცხლობ,სიყვარულის დიდო ბატონო,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი I”
მემკვიდრეს უნდა გვიტოვებდეს მამრი თუ მდედრი,
კოკორმა უნდა მიიბაროს ვარდის მშვენება
ნიკო სამადაშვილი – “გარეთ”
გამოვალ გარეთ,გავიხურავ უიღბლო ჭიშკარს,
მივესალმები ჩემ ეზოს წინ ატუზულ ხეებს,
ჯემალ აჯიაშვილი – “დახშული იყო ცა და მიწა”
დახშული იყო ცა და მიწა, – თითქოს ედემის
ბაღს მორღვეოდა შარავანდი, და მზე ჭიოტა
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XVI”
რად არ გწადია,შეებრძოლო სისხლიან ტირანს,
ჟამთასრბოლაში მეუფებით თავს რომ იწონებს?
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXII”
შენც თუ გარგუნა ბედმა ჩემი ცხედრის ხლება და
თუკი შენს თვალწინ მიწად მექცა ხორცი და ძვალი,