Tag Archives: პოეზია
ვასილ ჟუკოვსკი – “მეგობრობავ”
მეხდაკრული და მწვერვალიდან დაგორებული
ძირს ეგდო მუხა,რათა გვენახა
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXI”
შენს მკერდში ძგერენ სიყვარულით დღეს ის გულები,
ქვეყნად ცოცხალი აღარცერთი რომ არ მეგონა…
გივი ალხაზიშვილი – “შენ რომ ხარ”
გზად ყოველ ნაბიჯზე ხიფათი მიხტება,
შარს ხომ უშრომელად ვიძენ.
თამაზ ჭილაძე – „და თენდებოდა ჩუმად, უჩვენოდ…”
მესიზმრა კლდიდან ნაჟონი წყალი
დაღლილმა ღმერთმა პეშვით დალია,
თამაზ ჭილაძე – “ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის”
ისევ ისეთი დავრჩი ბოლომდის -
მგზავრი არსაით მიმავალ გზისა,
თემურ გაბუნია – “მალე ჩვენც წავალთ”
აქ ყველაფერი გედის ბოლო ცეკვას მაგონებს,
გახმობას ნატრობს უნაყოფო ლეღვის ფესვები.