ოთარ ჭილაძე წერდა…
„ეტლით გათელილ მეომარივით ვცდილობ წამოვდგე და გულგრილობის ეკლიან ტოტებს ვებღაუჭები”.
„კვლავაც მოვა გაზაფხული!”
„დაგვივიწყა მზემ.ადამიანისთვის კი პირველი წამალი მზეა,მზემ თუ არ აბარგა,ავადმყოფობას მარტო წამალი ვერას უზამსო.
ამონარიდი გურამ ბათიაშვილის რომანიდან – „ჟამი დუმილისა და ჟამი უბნობისა”
„ – საქართველოს მომღიმარე,დამთმობი მეფე სჭირდება,თუ მათრახმომარჯვებული – ქართველი კაცისავე სასიკეთოდ რომელი უმჯობესია?
Genia.Ge-ს დღის ციტატა…
„მეფე,რომელიც ხელისუფლების დაჩიავებას ეგუება,მხოლოდ თავის თავზე ზრუნავს: ჩემს მეფურ ღირსებას არა დააკლდეს რა და ქვეყანა თავად უშველისო თავს.ეგეთი მეფის ხელში ქვეყანა სანთელივით დაილევა”.
ამონარიდები იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთეს დრამიდან – „გიოც ფონ ბერლიხინგენი”
„ვისაც ღმერთი ძირს დაანარცხებს,იგი თვითონ ვერ წამოდგება”.
ოთარ ჭილაძე – „ჯერ იყო სიტყვა”
ჯერ იყო სიტყვა,რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის.
სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს,ბოროტს და კეთილს.
ამონარიდები იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთეს დრამიდან – „გიოც ფონ ბერლიხინგენი”
„ჭეშმარიტად ბედნიერი და დიდი მხოლოდ ის არის,ვინც არც ბატონია და არც მონა”.
ლუი პასტერი – „ეპიზოდი”
„კაცობრიობის კეთილისმყოფელი”. – ასე უწოდა საფრანგეთის ხელისუფლებამ გენიალურ ფრანგ ქიმიკოსსა და მიკრობიოლოგს - ლუი პასტერს (1822-1895 წლები),რომლის სახელთანაც მილიონობით ადამიანის სიცოცხლის ხსნა არის დაკავშირებული.
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„როდესაც საჭმელ-სასმელით გამოვძღებით,სწორედ ისეთნი ვხდებით,როგორნიც არ უნდა ვიყოთ.საჭმლის მონელების დროს კუჭი ჩვენს გონებას თავის ჭკუაზე წაიყვანს,მეტისმეტი მოდუნება და მოსვენება კი ავხორცულ სურვილებს აღგვიძრავს,ასე ადვილად რომ გვიმორჩილებს ხოლმე”. – იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე (გიოც ფონ ბერლიხინგენი)