„ – არაერთხელ დავრწმუნებულვარ, რომ ადამიანი ცხოვრებაში მტრებს უფრო ხშირად ხვდება, ვიდრე მეგობრებს. ტანში მზარავს, როცა ვფიქრობ, რა უამრავი საბაბი არსებობს იმისათვის, რომ კაცი მტრად გადაგეკიდოს და რა ცოტა – დასამეგობრებლად!”

„რაც უფრო მოახლოვებულია დრო გრგვინვა-ქუხილისა, მით უფრო დიდია მყუდროება”.

„როცა ხანძრის გამჩაღებელს ეძებენ, ჯერ ამას გაიფიქრებენ, ვის მოუტანდა სარგებელს ეს ხანძარი”.

„ერთ პატარა სოფელში თავს იყრის მთელი ქვეყნიერების ვნებათაღელვა; სოფელი ერთ მუჭად შეკრული და დაპატარავებული ქვეყნიერებაა – თავისი ხალხით და ჯამაათით, ერით და ბერით,

„სიყვარულის გამო ქვეყნად რა არ მომხდარა. სიყვარულის საბაბით იწყებოდა ომები და იკვრებოდა ზავები. ერთმანეთს ებრძოდნენ სამთავროები და სახელმწიფოები. ირღვეოდა საზღვრები და იცლებოდა ახალი მიჯნები. სიყვარულს მუდამ თან სდევდა მისი დაუძინებელი მტერი – სიძულვილი”. – (ქათმები)

„მშობლიური მიწა სათუთი სულიერი არსებაა. სუნთქავს, შრიალებს, ბიბინებს, ქუხს, ჩხრიალებს, წუხს, ხარობს, ბობოქრობს, ალერსად იღვრება და ყველაფერს გრძნობს,

„ქვეყნად მართლმსაჯულება არ იქნება მანამ, სანამ თვითონ ჩვენ ადამიანები არ გავხდებით. საუკუნეები ჩაივლიან, ვიდრე ეს მოხდება”.