„ჭკვიანმა კაცმა უმიზნოდ არც უნდა დაისველოს ენა. ვინა თქვა: ენა დოვლათს არა ჰქმნისო! მოქნილი და თითლიბაზა ენით რამდენი კაცი სჭამს პურს, ვინ მოსთვლის!” – (უთქმელი სადღეგრძელო)

„ – ჰოი, უცნაურო ცხოვრება, როგორ მინდა გისაყვედურო, რომ უღირს ადამიანებს გაირევ ხოლმე შენივე სიმშვენიერის შესარყვნელად!..

„ეს ცხოვრება ყოფილა უზარმაზარი თეატრი, რომლის ავანსცენაზე ადიან ვერაგი ადამიანები და უსირცხვილოდ წარმოსახავენ სიკეთესა და სიმართლისათვის მებრძოლთა სახეებს

„ – როდის იყო სიმართლის მთქმელი გაგვიხარებია!” – (ძია შიოს უცნაურობანი)

„სადაც სიბრძნე მოუმადლებია ადამიანისათვის, იქ სისულელეც მოუყოლებია მაღალ ღმერთს…”

„ეს უსამართლო ცხოვრება ერთ გაბრაზებადაც არა ღირს”.

„თუ ფული გაბადია, ნამუსიც ბევრი გასხია, ჭკუაც დიდი გაქვს და ხალხის პატივისცემითაც ყელთამდე ხარ მოყირჭებული. თუ არა და, კაციშვილს არ უნდიხარ, მშრალი სალამიც კი ენანებათ შენთვის, სიყვარულით მოყვანილ ცოლსაც მოსძულდები და შენი სისხლით მონაგარ შვილებსაც”.

„ – ეჰ, ნეტავ რაც ვიცი, ისიც არ ვიცოდე!”

„ძნელი გასარჩევია სულდგმულებში ადამიანი ვინ არის და მხეცი ვინ. ჯერ კიდევ ვერ დავრწმუნებულვართ, რომ უსინდისო კაცს ცარიელი სიტყვით შერცხვენა და გაკიცხვა მხოლოდ ღიმილს მოჰგვრის და მეტს არაფერს…” – (კნაპე)

„ეხლა ძალიან მოდაშია შექორწინება და განქორწინება… ქართველები არც ამ საქმეში ჩამოვრჩებით ევროპელებს… ჩვენშიც ეგრე დაწესდა… ნახევარზე მეტი ბოლომდე ვერ ეწევიან ოჯახის უღელს და გამოეშვებიან ხოლმე. ზოგი მაშინვე, ზოგი მოგვიანებით… ის დრო წავიდა, როცა ცოლის გაშვება თავის მოჭრა იყო…”