„კაცნი იმდაგვარად ვართ შექმნილნი, არა ვუწყით დროისა და მდგომარეობის მიხედვით, როგორ მოვიქცევით, მეგობრად დავურჩებით მოყვასს თუ მტრად. მამაზეციერმა არა სრულქმნა მისი შექმნილი. ამიტომ მეგობარიც მტრად გვექცევა ხოლმე”.

„თუკი ადამიანი თავისი ღვაწლით სუფრის თავში იმსახურებს ჯდომას, რატომ უნდა დავსვათ იგი უჩინო ადგილას?”

„მეხუთე მცნება გვარიგებს, – არა კაც ჰკლა! ჩვენ დიდებულად შევისმინეთ რა ეს მოძღვრება, თუ ჯოხითა და ხმლით ვერ ვახერხებთ მოძმის მოკვდინებას, ენით ვაკეთებთ ამას”.

„როცა კაცს სახლი ეწვება, იმის შეკითხვებით კი არ უნდა შეაწუხოთ, როგორ და რა ვითარებაში გაუჩნდა ხანძარი შენობას, არამედ, სხვა რამ ჭურჭელი თუ არა გაქვთ, პეშვით მაინც მიასხათ წყალი ხანძარს”.

„ – სადა ჰყავს, ისედაც სისხლისგან დაცლილ, ჩვენს სამშობლოს სხვა ქვეყნებში დასაფანტი ადამიანები”.

„სანამ ყოველი ქვეყნის ხალხი საკუთარ მიჯნებში არ დამაგრებულა, საშველი არ დაადგება კაცთ ბედნიერებას”.

„იმრუშონ და იმამაძაღლონ დიდკაცებმა, მაგას აიტანს ერის ზნეობა, მთავარია, გლეხის სინდის-ნამუსის საფუძველი არ შეირყეს”.

„ – ტიტულები და თანამდებობები რომ შველიდეს საქმეს, ვორონცოვს უნდა დაეწერა „მერანი” და არა ნიკოლოზ ბარათაშვილს”. – (ჩქარი მატარებელი)

„ყველა ჩვენგანს თავისი სიცოცხლის ხე აქვს, ბიძიკო, იმ დიდსა და განუმეორებელს უნდა ულოლიავოს ადამიანმა, წყალი დაუსხას, ფესვები გაუმაგროს, კვირტების გაშლას უყუროს,

„სოფელი იმისია, ვინც კერიაზე ფუტს არ აქრობს. ვისაც მიწის სურნელიც უყვარს და ოფლის სუნიც არ ეზარება”.