Tag Archives: ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„ – აქამდე მეგონა, რომ ხალხი ცხვარი იყო. ახლა იმასაც ვხედავ, რა დაუნახავი ყოფილა…”
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„რწმენა ყველაფრის დედაა ამ ქვეყანაზე. უნდა გჯეროდეს, რომ არსებობს ძნელი, მაგრამ არ არსებობს დაუძლეველი”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„კატას ძეხვი დაეცა და – ღმერთო, ასეთი მეხი ნიადაგ არ მომაშოროო!”
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„ – მომიტევოს დიდმა დარვინმა და, რატომღაც არა მჯერა, რომ მე მაიმუნის ანდა მისი მსგავსი ცხოველისაგან ვიყო წარმოშობილი… თუმცა ზოგიერთთა ძმათა ჩემთა ქცევა სწორედ რომ ამაზე მიგვანიშნებს”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„ – დაიხსომე: სხვის საქმეში არასოდეს არ ჩაერიო. ვინ იცის, კაცი რა ხასიათზეა. ზოგს თავიც კი აქვს მოძულებული”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„ჯერ კიდევ დარვინამდე არსებობდა ბუნებაში შერჩევის კანონი: დედამიწაზე ჯუფთი ჯუფთს ეძებს და ტოლი ტოლისკენ მიილტვის”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„უცებ იმოქმედო გადამჭრელად და სისულელე არ დაუშვა – გენიოსობაა”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„გლეხ კაცს ერთი ფილოსოფია აქვს: უდგას ჯამი და ჩაჰყურებს: აევსება – მღერის, დაეცლება – ტირის”.
ამონარიდები ლადო მრელაშვილის რომანიდან – „ყაბახი”
„ზოგი კაცი მიმპარავ ძაღლზე უარესია. არ იცი, სად და როდის გიკბენს”.