1. რომის ტირანი იმპერატორი – დომიციანე, თავისი მმართველობის დასასრულს – უწესო ცხოვრებამ, მუდმივმა შიშებმა და ადამიანისადმი სადისტურმა სიძულვილმა, ფიზიკურად და სულიერად სავსებით გაანადგურა.

1. აფრიკის ცხელ კონტინენტზე მობინადრე ზულუს ხალხი იმთავითვე დიდ პატივს სცემდა ხელოსნებს. ამ საქმეში განსაკუთრებით დახელოვნებულ ოსტატებს ისინი – „ინიანგის” წოდებას ანიჭებდნენ, რაც თავის მხრივ, ისეთივე საპატიო წოდებად იყო მიჩნეული, როგორც ჩვენში – აკადემიკოსის წოდებაა.

1. გენიალური ფრანგი მხატვარ-უნივერსალისტის – ედუარ მანეს მიერ დახატულმა ორმა შედევრმა-ტილომ – „პიკნიკი ველად” და „ოლიმპია”, რომლებიც პარიზის გამოფენაზე იყო წარმოდგენილი 1863 წელს, დამთვალიერებელმა ამორალური და უხამსი სიუჟეტის მოქნე ნამუშევრებად მიიჩნია.

1. 1845-1847 წლებში არქტიკის კვლევებში ჩართული „ჯონ ფრანკლინის ექსპედიციის” წევრების ტრაგიკულად გარდაცვალება უმეტეს წილად განპირობებული იყო შიმშილით,

1. ჰიმალაის მთებში განთავსებულ „დედამიწის ქუდად” წოდებულ ნეპალში აქტიურ ცხოვრებას მოსახლეობა ძალიან ადრეულად, დილის ხუთი საათიდან იწყებს. ამის დასტურია ისიც, რომ ქვეყანაში არსებულ უნივერსიტეტებში სწვალის პროცესი დილის 6 საათზე იწყება და 12 საათზე მთავრდება.

1. ფრანგ კოლონიზატორთა წინააღმდეგ გამართული ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის გულადი ალჟირელი ლიდერი – აბდ-ალ-კადირი (1808-1883 წლები), რომელსაც მოგვიანებით ეროვნული გმირის სტატუსი მიანიჭეს,

1. ერთ-ერთი პირველი იტალიელი მევიოლინე – არქანჯელო კორელი (1653-1713 წლები), იმდენად ვირტუოზულად და ლამაზად უკრავდა ვიოლინოს, რომ მას თიკუნად – „მუსიკის კოლუმბი” უწოდეს, ხოლო მის თითებს კი – „არქანჯელოს სულის სიმები”.

1. საფრანგეთის დიდ რევოლუციამდე რამდენიმე ხნით ადრე, ფუფუნებისა და კომფორტის ღრმად მოყვარული დედოფლის – მარია ანტუანეტას პირადი ამალა – 800 ადამიანისაგან შედგებოდა. მისი სასახლე წელიწადში უზარმაზარ თანხას – 45 მილიონ ლივრს ნთქავდა.

1. უძველეს ქართველებს სწამდათ, რომ სამყარო სამი სკნელისაგან შედგენილი მთელი იყო: ზესკნელ-ქვესკნელი და მათი დამაკავშირებელი შუალედი – შუასკნელი.

1. ძვ.წ.აღ-ით V საუკუნეში მოღვაწე „მიზანთროპად” (კაცთმოძულედ) წოდებული ძველ ბერძენი ფილოსოფოსი – ტომონ ათენელი, იმდენად აღუშფოთებია ადამიანის მიერ გამოჩენილ სიმდაბლესა და გადაგვარებას, რომ საბოლოოდ შეზიზღებია ადამიანი, განმარტოვებულა და ხმის გაცემის ღირსად არავინ აღარ ჩაუთვლია.