Tag Archives: ლექსები
ვახტანგ ჯავახაძე – “ნუ დავპირდებით ბავშვებს სამოთხეს”
ნუ დავპირდებით ბავშვებს სამოთხეს,
ნუ დავუმალავთ მიწიერ ცოდვებს,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXX”
ო,რა ძნელია შენზე ფიქრი და ლექსის წერა,
როცა მესმის,რომ შენი ქება სხვას დაუკვეთეს;
კოტე მაყაშვილი – “თამარ მეფეს,თამარ წმიდას,თამარ მშვენიერს”
ჩემმა ენამ რომ აფრქვიოს
ალმასი და იაგუნდი,
გრიგოლ აბაშიძე – “შვიდასი წელი.კოხტაგორის შეთქმულებს”
მე ჯერ ქაოსი მერტყა წყვდიადად,
თქვენ რომ გეხვიათ მზეზე ფუტკარი,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXXXI”
არ ვიცი,ვისთვის დაუგეშავს სიკვდილს მსტოვრები,
შენს და ჩემს შორის განუზრახავს ვისი არჩევა;
ალიო მირცხულავა – “ვერხვი”
კლდეზე ვდგავარ თეთრი ვერხვი,მხრები ამიტოტებია,
ვინმე ხრამში თუ გადასცდა, – ხელი გამიწოდებია,