Tag Archives: ლიტერატურა
რაფაელო ჯიოვანოლის რომანიდან – “სპარტაკი”
” – ოჰ,წყეულიმც იყოს უკუნისამდე პირველი ადამიანის სახელი დედამიწაზე,რადგან მისი ჩამომავალნი ორ ტომად არიან დაყოფილნი: თავისუფლებად და მონებად”
ერიკ ემანუელ შმიტის პიესიდან – „სასტუმრო ორი სამყაროს გასაყარზე”
1. „ – რა განსხვავებაა პრეზიდენტსა და დამლაგებელს შორის?
“ბიძია თომას ქოხი”-ს შესახებ…
დიდი ამერიკელი მწერალი ქალისა და აბოლიციონისტის – ჰარიეტ ბიჩერ სტოუს (1811-1896 წლები) დიდებული რომანი - “ბიძია თომას ქოხი” (რომელიც რეალურ სიუჟეტებზე იქნა დაფუძნებული, და რომელმაც გამოიწვია მონათმფლებოლობის მოსპობა ამერიკის შეერთებულ შტატებში),ქვეყნის ყველა სოციალურ ფენაში დიდი აჟიოტაჟის გამომწვევი მიზეზი გახდა.
ერნსტ თეოდორ ამადეუს ჰოფმანის რომანიდან – „კატა მურის ცხოვრებისეული ფილოსოფია”
„იძულებული ვარ ვაღიარო: ამ ცოდვილ მიწაზე არაფერია სრულყოფილი და ჩვენ ყველანი საკუთარი თავისადმი მონური მორჩილებითა ვართ დათრგუნვილი”.
გეორგ მორიც ებერსის რომანიდან – “უარდა”
1. “რა მშვენიერი იქნებოდა ეს წუთისოფელი, ადამიანი რომ ისეთივე დარჩენილიყო სხვა ადამიანებთან ურთიერთობაში, როგორადაც ის ღმერთებმა შეჰქმნეს!”
ამონარიდები ბრუნო აპიცის რომანიდან – “შიშველი ხელით მგლის ხროვაში”
“მაღალფარდოვანი სიტყვები არ მჩვევია,მაგრამ დღეს მაინც მინდა ვთქვა: ადამიანები,რომლებიც საკონცენტრაციო ბანაკის ეკლიან მავთულს თავს დააღწევენ,უფრო სამართლიანი სამყაროს შემქმნელთა ავანგარდად იქცევიან! ჩვენ არ ვიცით,რა იქნება მომავალში,მაგრამ როგორიც არ უნდა იყოს შემდგომში სამყარო,მაინც უფრო სამართლიანი იქნება,
ონორე დე ბალზაკის მოთხრობიდან – “ათეისტის წირვა”
“მე შურს ვიძიებდი სიჭაბუკეში გადატანილი ტანჯვისათვის იმ გულქვაობაზე,იმ ეგოიზმზე,რაც მაღალ საზოგადოებაში ყოველ ნაბიჯზე გვხვდება; კარგად მახსოვს,რამდენ დაბრკოლებას მიქმნიდნენ დიდებისაკენ მიმავალ გზაზე სიძულვილი,შური და ჭორი.
ანატოლ ფრანსის დიდებული ნაწარმოებიდან – “კრენკებილი”
“როდესაც ადამიანი,რომელიც მოწმედ გამოდის,ხმლით არის შეიარაღებული,ხმალს უნდა მოუსმინონ და არა ადამიანს.ადამიანი უღირსად მისაჩნევია და შეიძლება შეცდეს.ხმალი პატივსაცემია და ყოველთვის მართალია”.
ონორე დე ბალზაკის ნაწარმოებიდან – “გობსეკი”
“მას,ვინც ფულის ქისას ხსნის და კრავს,არაფერზე უარს არ ეუბნებიან.მე საკმაოდ მდიდარი ვარ იმისთვის,რომ ვიყიდო მათი სინდისი,
თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – “გზა ბავშვობისაკენ”
“არაფერი არ არის ისე სათუთად გასახსენებელი, როგორც ბავშვობაში აღმოცენებული მეგობრობა”.