Tag Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები როსტომ ბეჟანიშვილის რომანიდან – „ჯარისკაცის ბედი”

„ადამიანები უხსოვარი დროიდან ზეცის ზემოქმედებას განიცდიდნენ. ყველაფერი, რისი განდიდებაც უნდოდათ, ცაში აჰქონდათ. მიწისძვრა და ვულკანი რომ ისეთი ხშირი იყოს, როგორც წვიმა და მეხთატეხა, უეჭველია, ადამიანები ღმერთს ზეციდან მიწაში ჩაიტანდნენ…”

ამონარიდები ოტია იოსელიანის საბავშვო მოთხრობებიდან…

„თუ ადამიანს მეგობარი გყავს, მანამ უნდა გადაგახვევინოს სახიფათო გზიდან, მეგობარმა მანამ უნდა გადაგარჩინოს ფათერაკს და მოკეთემ მანამ უნდა გიკიჟინოს – „არ გაბრიყვდე, ბიჭო, იქით ფეხი არ გადადგაო”, თორემ ურემი რომ თვლებს მაღლა იზამს,

ამონარიდები თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – „გზა ბავშვობისაკენ”

„ზოგჯერ ვფიქრობ, რომ ის, ვისაც გულწრფელად სწამს სიკეთე და სიყვარული, გააჩნია ღირსებისა და სამართლიანობის გრძნობა, გულისხმიერია სხვისი უბედურებისადმი და გულგრილია ცხოვრების ნივთიერ სიამეთა მიმართ, უმეტესობის თვალში სასაცილო და განწირულია…”

ამონარიდები ვასილ ბარნოვის ისტორიული რომანიდან – „ტრფობა წამებული”

„ძნელია ადამიანის წმინდანობა ამ ქვეყნად”.

ამონარიდები ბრუნო აპიცის რომანიდან – “შიშველი ხელით მგლის ხროვაში”

„ადამიანის თვალები! მათ ციმციმში, ვითარცა უძირო ზღვის სარკეში იმალება ცოდნისა და არცოდნის ყველა საიდუმლოება, გულის ყველა შეცდომა და გზააბნეულობა, ყველა გაგება და წვდომა, ყველა სიყვარული”.

ამონარიდები თენგიზ გოგოლაძის რომანიდან – „გზა კაცისა”

„თურმე, ჭირს შესძლებია კაცის გაკაჟება თუ შესძლებია!”

ამონარიდები ბორის დავიათაიას რომანიდან – „სიკვდილმისჯილნი”

„ადამიანი, ყველაზე მეტად იმას ეკრძალვის, რისიც ყველაზე მეტად ეშინია”.

ამონარიდები ლევან გოთუას მოთხრობიდან – „სერაფიტი”

„დიდი გმირობა ყოფილა, თავის სიჩუმეს რომ მოერევა ვინმე!”

ამონარიდები თემურ ამყოლაძის რომანიდან – „დავიწყებული ამბავი”

„ცამდე მართალი ვინ ჩადის საფლავში?!”

ამონარიდები თენგიზ გოგოლაძის რომანიდან – „გზა კაცისა”

„ნიჭი ადამიანებისათვის იშვიათი და ბედნიერი გამონაკლისია…”