„ჭკუა რომ მქონდეს, პირზე ბოქლომს დავიდებდი”.

„არავისი ისე არ მეშინია, როგორც საკუთარი თავისა…”

„თვალები რომ დახუჭო კი არა, დაითხარო, ამით სინამდვილეს ვერ გადააკეთებ”.

„თურმე არაფერი ხდება შემთხვევით და ყველაფერი ისეა მოწყობილი, როგორც უნდა იყოს”.

„მე ღვთის ნებით ვიცინოდი ყოველთვის”.

„ცხოველთა უმრავლესობა ტყვეობაში კვდება, ფრინველი თუ პატარაობიდანვე გალიაში არ გაზარდე, უეჭველად დაიღუპება. ადამიანი კი ძლებს, ძლებს, როგორ უხეშადაც არ უნდა მოექცე, ძლებს მშიერ-მწყურვალი, შეურაცხყოფილი და შეგინებული”.

„მე ნამეტანი გულის მოსვლა ვიცი”.

„ყველა სადგურში იყრის თავს, სადაც ფეხად დაუტევარია: ქურდი და პატიოსანი, მთვრალი და ფხიზელი, მაყარი და ჭირისუფალი, მდიდარი და მათხოვარი, მაწანწალა, კახპა, საშოვარზე გამოსული,

„ჩვენ კი ვიწამეთ ღმერთი, მაგრამ ვლოცულობთ როგორც თვალთმქაცნი, რომ ხალხს ვაჩვენოთ… იესო კი გვაფრთხილებს:

„ადამიანებს ჩვენამდეც აწუხებდათ სულის საკითხი, რა იქნებოდა საიქიოს და ეძებდნენ რწმენას, რომელიც სიცოცხლის შემდეგ გამოადგებოდათ.