Tag Archives: პოეზია
შოთა ნიშნიანიძე – „ზოგს დიდოსტატის მკლავი უკურთხეს”
ზოგს დიდოსტატის მკლავი უკურთხეს…
(როგორ არ არის გასაოცარი)
მურმან ლებანიძე – „ცხარობო, მითხრეს, ცხარობო, მკადრეს…”
ცხარობო, მითხრეს, ცხარობო, მკადრეს,
სული წინ გისწრებს, ბერდები, წახდი;
შოთა ნიშნიანიძე – „ვინ თქვა ჩვენზე”
ვინ თქვა ჩვენზე, ვიწროდ არიან,
ერთი ოთახის ამარა დავრჩით.
მურმან ლებანიძე – „ვერაფერი გამიგია, ცხოვრებაში რა ხდება”
ვერაფერი გამიგია,
ცხოვრებაში რა ხდება:
შოთა ნიშნიანიძე – „არა მინდა რა”
არა მინდა რა, მილხინს თუ მიჭირს,
არაფერს არ ვთხოვ ბედს ჩაციებით,
მურმან ლებანიძე – „შენ – სქართველო ხარ!”
იცოცხლე, მე ვიღორძინო, იცოცხლე, ვიქცე ბალღად,
იცოცხლე, მე მოგილხინო, თუ შენ მეყოლე კარგად!
შოთა ნიშნიანიძე – „წიგნებს, რომლებსაც ვერ წავიკითხავ”
წიგნებს, რომლებსაც ვერ წავიკითხავ,
ლექსებს, რომლებსაც ვერასდროს დავწერ,