Tag Archives: პოეზია
ალექსანდრე პუშკინი – „ელეგია”
გიჟური წლების გარდასული ლხინი,ღრეობა
მამძიმებს,როგორც ბუნდოვანი ნამთვრალეობა.
ოთარ ჭილაძე – „ოთახში ისევ ვიღაცა დადის…”
ოთახში ისევ ვიღაცა დადის,
თუმცა მე ისევ ვერ ვარჩევ სახეს
სტეფან მალარმე – „ოხვრა”
ო, ჩემო მშვიდო დაო, მე შენი შუბლი მათრობს,
იქ მოფენილი ჭორფლით თვლემს ოქტომბერი სათნო.
ადამ მიცკევიჩი – „ბედოვლათი კაცის ნაღველი”
რამდენის ტრფობით ვიყავ შმაგი,განახელები,
რამდენი მახსოვს,ვით ცა ღრუბლით დაუფარავი!
იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე – „ულრიკას”
მუდამ ვისწრაფვით,როცა ვუმზერთ სხივმოსილ სახეს,
თავი შევწიროთ დიადს,წმინდას და მშვენიერსა,
მორის ფოცხიშვილი – „უბატონო ლილეო”
რა სიზმარი,რა გზა ან რა ფანტომი,
ცხადად,თითქმის ყველაფერი ცხადად, –