Tag Archives: პოეზია

მოსე იბნ ეზრა – “სასაფლაონი”

გზაო,ვზივარ და დუმილით გიცქერ,

უჟმურ მიწაში თვლემენ ლანდები;

ჰაინრიხ ჰაინე – “მე მათ ძლიერ გამაწამეს”

მე მათ ძლიერ გამაწამეს,

ჩამომადნეს,როგორც ცვილი,

მარიჯანი – “მზითვის სარკე”

ქორწილის წინ დედაჩემთან ვსაუბრობდი ცალკე,

დედამ მითხრა გაუფრთხილდი შვილო მზითვის სარკეს,

ომარ ხაიამი – “მაგრამ კაცი,ზოგი კაცი”

თვითონ ძაღლსაც ეხსომება,

შენი ლუკმის გემო,

ლაშა ბიბიჩაძე – “აღარ მინდა”

აღარ მინდა ეს ცხოვრება გატანჯული,

მუქ ფერებში არსად მოჩანს ერთი ღიაც,

მურმან ლებანიძე – “გვიყვარს ახალგაზრდობა..”

გვიყვარს ახალგაზრდობა,

თავს დაზრუნავთ,ვაკვდებით:

მურმან ლებანიძე – “ღალატი”

ღალატს ისტორია სულ ორგვარს იცნობს, -

მომსწრე ვარ ორგვარისვე ურიცხვის:

ლაშა ბიბიჩაძე – “მე,შენ და არავინ”

მე,შენ და არავინ,არავინ ზედმეტი,

მე,შენ და საგზლად კი ლექსები ტერენტის.

ლაშა ბიბიჩაძე – “ცოდვა გამხელილი ჯობია და”

ცოდვა გამხელილი ჯობია და ხალხის გვიან ვხვდებით დაფასებას,

ჩვენ ხომ ეს ცხოვრება გვეწილადა გულის ერთმანეთთან საზიაროდ,

ტარიელ ჭანტურია – “ფული! ფული!”

წიგნი! – ხელშეკრულებები აქეთ-იქით დადებული!

გარიგება ფულის გამო! გარიგება – დიდებული!