ცნობილი რუსი მწერლის,პროზაიკოსისა და დრამატურგის – მაქსიმ მორკის (1868-1936 წლები) დამოკიდებულება ქრისტიანული რწმენისა და ეკლესიისადმი,არაერთგვაროვანი იყო.ახალგაზრდობაში იგი მორწმუნე ქრისტიანი იყო და ხშირადაც დადიოდა ეკლესიებსა და მონასტრებში.

აღმოსავლეთ-ცენტრალურ აზიაში მდებარე სახელმწიფოში – მონღოლეთში, 2005 წლის 22 მაისს გამართულ საპრეზიდენტო არჩევნებში ამომრჩეველთა ხმათა 54,2 % მიიღო,ეროვნებით ბურიატმა კანდიდადტმა და პროფესიით ლიტერატორ-მთარგმნელმა - ნარბარინ ენხბაიარმა.

ინდოეთის ეროვნულმა გმირმა,სულიერმა და პოლიტიკურმა ლიდერმა – მაჰათმა კარამჩანდ განდიმ (1869-1948 წლები),რომლის წინამძღოლობითაც ინდოეთმა ბრიტანეთისაგან დამოუკიდებლობა მოიპოვა,პირველი “ომი”,იმ ინდოელების წინააღმდეგ აწარმოა,რომლებიც ეგრეთ წოდებული “მიუკარებლების” (ინდოეთში მაცხოვრებელი ყველაზე დაბალი სოციალური ჯგუფები) კასტების დისკრიმინაციასა და იგნორირებას ეწეოდნენ.

ადამიანების მიერ ადამიანებისვე დამონების ამაზრზენი პრაქტიკა სათავეს უძველესი ეპოქებიდან იღებს.ამ უსაშინლესმა და კიდევ ერთმა (არა)ადამიანურმა მანკიერმა თვისებამ დედამიწაზე მილიონობით უდანაშაულო ადამიანის არა მარტო სიცოცხლე,არამედ ფესვებიდან მოგლეჯაც გამოიწვია.მონების განსაკუთრებული ექსპლუატაცია ახალი ტალღით აფრიკის კონტინენტის “ათვისების” შემდეგ დაიწყო.

გამოჩენილ ამერიკელ მწერალს,ჟურნალისტს,გონზო-ჟურნალისტიკის ფუძემდებელსა  და ავტორს,საყოველთაოდ გახმაურებული რომანისა – “შიში და სიძულვილი ლას-ვეგასში” – ჰანტერ სტოკტონ ტომპსონს (1937-2005 წლები),იმდენად სძულდა ამერიკის შეერთებული შტატების რიგით 37-ე პრეზიდენტი – რიჩარდ მილკჰაუზ ნიქსონი,რომ საშინელი რიტორიკის მქონე კრიტიკა მისი გარდაცვალების შემდეგაც კი არ შეუწყვეტია.