Monthly Archives: ოქტომბერი 2018
სიუზენ მადორა სალტერი – „ეპიზოდი”
ინგლისელი კოლონისტების შთამომავალი ქალი – სიუზენ მადორა სალტერი (1860-1961 წლები) ამერიკის შეერთებული შტატების ისტორიაში პირველი მანდილოსანია, რომელიც ქალაქის მერად იქნა არჩეული 1887 წელს.
ჩარლზ ბუკოვსკი – „ეპიზოდი”
„მე ძალიან არასასიამოვნო ადამიანი ვარ – ეს ყველასთვის ცნობილია. ჩემთვის მარტივია მაწანწალებთან საერთო ენის გამონახვა, რადგან თავადაც მაწანწალა ვარ. არ მიყვარს წესებისა და კანონების დაცვა, მორალი და რელიგია. არასოდეს მივცემ საზოგადოებას უფლებას, რომ თავის მსგავსად მაქციოს”. – წერდა გერმანული წარმომავლობის მქონე სახელგანთქმული ამერიკელი მწერალი და პოეტი – ჩარლზ ბუკოვსკი (1920-1994 წლები).
პავლე I-ის შესახებ…
პავლე I (1754-1801 წლები) რუსეთის იმპერიას სულ რაღაც – 4 წლის 4 თვისა და 4 დღის განმავლობაში განაგებდა.
ამონარიდი „ნალადიიარი”-დან…
“ვინ გაქცევია ამქვეყნად კაცთა ენამრავლობას და გულმოდგინებით ვის არ მიუღწევია წარმატებისათვის? ცხოვრების შუა გზაზე ვის არ შეუცვნია სიმწარე მისი,
ფაიცზა
ჩინგიზ-ყაენის მბრძანებლობის ეპოქაში, მონღოლთა იმპერიის უზარმაზარ ტერიტორიებზე თავისუფალი გადაადგილებისათვის აუცილებელი იყო საშვი, სახელწოდებით – „ფაიცზა”.
იცით თუ არა, რომ?!
1. 1845-1847 წლებში არქტიკის კვლევებში ჩართული „ჯონ ფრანკლინის ექსპედიციის” წევრების ტრაგიკულად გარდაცვალება უმეტეს წილად განპირობებული იყო შიმშილით,
ელიზე რეკლიუ – „ეპიზოდი”
დიდი ფრანგი გეოგრაფი, მოგზაური და ისტორიკოსი – ელიზე რეკლიუ (1830-1905 წლები), რომლის გარეგნობისთვისაც დამახასიათებელი იყო ცისფერი ბავშვური თვალები და ლომის ფაფარის მსგავსი თმა, გარკვეული ხნის განმავლობაში გერმანიაში იღებდა განათლებას.
ამონარიდი ჟიულ ვერნის რომანიდან – „ოთხმოცი ათასი კილომეტრი წყალქვეშ”
„ზღვა ყველაფერია. იგი დედამიწის ზურგის შვიდ მეათედს ფარავს. მისი ანაორთქლი გრილი და მაცოცხლებელია. მის ვეებერთელა უდაბნოში ადამიანი მარტოობას არ განიცდის,
ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ასეთია პროგრესი”
„ …პროგრესს თავის გზაზე უამრავი დაბრკოლება ხვდება: მიუხედავად ამისა, ის წინ მიიწევს, თუმც ძლიერ ნელა, თითქმის ტაატით. მან ყველაფერს ანგარიში უნდა გაუწიოს: რელიგიასაც, რომელიც არ უნდა შეურაცხყოს,
ალექსანდრე დიუმას შესახებ…
„მე იმდენი თანაშემწე მყავდა, რამდენი მარშალიც ჰყავდა ნაპოლეონსო”, – სრული სერიოზულობით ამბობდა სიბერის ჟამს მსოფლიო ლიტერატურის ბუმბერაზი ფრანგი კლასიკოსი – ალექსანდრე დიუმა (1802-1870 წლები).