მარინა ყიფიანი-მაისურაძე – “მენატრება”

მენატრება საქართველოს ლურჯი ზეცა,

მაგონდება დედის სახე ნატრული,

იცით თუ არა,რომ

1. გენიალური ავსტრიელი კომპოზიტორის – ვოლფგანგ ამადეუს მოცარტის გარდაცვალებიდან ექვსი წლის შემდეგ,მისი მეუღლე – კონსტანცა დანიელ დიპლომატზე – გეორგ ნიკოლაუს ფონ ნისენონმზე დაქრწინდა.თუმცა ქორწინებიდან სამი წლის შემდეგ კონსტანცას მეორე მეუღლეც გარდაეცვალა.დანიელი დიპლომატის საფლავის ეპიტაფიად კი შემდეგი სიტყვები იქნა გამოყენებული – “ვოლფგანგ ამადეუს მოცარტის ქვრივის ქმარი”.

“ივერია” – უილიამ შექსპირის გენიალური პიესის – “ჰამლეტის” შესახებ წერდა…

“ჰამლეტი ჩვენი დროის დიდებული ლიტერატურული განძია,მაგრამ,თუ მხედველობაში მივიღებთ იმ საზოგადოებრივ პირობებს,რომელშიც ეს პიესა დაიბადა,ავტორის ნიჭი კიდევ უფრო მიუწვდომელი ხდება:

ნიკოლოზ ბარათაშვილის შესახებ…

გენიალური ქართველი პოეტის - ნიკოლოზ ბარათაშვილის დაკარგვას,ალბათ,ვერასოდეს ვერ მოინელებს საქართველო,რადგან ამ ფაქტში ჩვენი ქვეყანა მხოლოდ გენიოსის დაკარგვას არ ხედავს.ამ ასაკში გენიოსები სხვაგანაც დაღუპულან.ბევრ ქვეყანას თან სდევს მათი დაკარგვით აღძრული სევდა,მაგრამ ბარათაშვილის დაკარგვას საქართველოსთვის კიდევ ერთი დიდი ტკივილი ახლავს. 

ალეკო შენგელია – “სიმღერა საქართველოს ყვავილებზე”

მოგეფეროთ? რა ლამაზად ბრწყინავს დილა!

გვირილებო,ენძელებო,იანო…

“დამაკვირდი”

1. ” – რაშია ძმაო კაცის მთელი ძალა და ძალაუფლება?

- აი,რაშია ძმაო: ყოველი ძალა და ძალაუფლება ფულშია.ფული მართავს სამყაროს! და ყველაზე მეტად ის მართავს ჩვენს ცოდვით სავსე სამყაროს,ვისაც ყველაზე მეტი ფული აქვს!

ალექსანდრე გერცენი წერდა…

“ჩვენი ცხოვრება თავისა თვისისაგან მუდმივი ლტოლვაა,თითქოს მუდამ ჟამს სინდისის მხილება გვდევნის და გვაფრთხობს.დადგება თუ არა საკუთარ ფეხზე ადამიანი,მაშინვე ყვირილს იწყებს,რათა ჩააქროს ის ხმა,რომელიც თვის გულში ესმის.როცა მოწყინდება,დროს გასატარებლად მირბის;

იაკობ გოგებაშვილი წერდა…

“მსოფლიო ისტორია წარმოადგენს მსვლელობას მარტივიდან რთულისაკენ,მონობიდან თავის უფლებისა და თანასწორობისაკენ,ბიწიერებიდან სათნოებისაკენ,უმეცრებიდან სიბრძნისაკენ,მხეცობიდან ადამიანობისაკენ,ტანჯვიდან ლხენისაკენ,ჯოჯოხეთიდან სამოთხისაკენ.

ჟან-ჟაკ რუსო – “ქალებო!”

“ქალებო! თქვენ თვითონვე აწოვეთ ძუძუ ბავშვებს! ნუ მოიცილებთ თავიდან ბავშვებს და მაშინ ჩვენი ცხოვრება შეიცვლება: ხალხში ხელახლა გაიღვიძებს ცოცხალი,საღი გრძნობები და ყოველი სიმახინჯე,გარყვნილება თავის თავად გაქრება.

“ეფრემ-ვერდი” – (ოთხი რამ…)

ოთხი რამეა დაუბრუნებელი:

ქვა ხელიდან ნატყორცნი,სიტყვა პირიდან გამოშვებული,გარდასული ჟამი,გავლილი შემთხვევა.