Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ლიონ ფოიხტვანგერის რომანიდან – „ცრუ ნერონი”
„როცა საქმე ძალა-უფლებას ეხება,განა იცის ვინმემ,სად თავდება მოჩვენებითი ამბები და სად იწყება სინამდვილე?
გერონტი ქიქოძე – „სიკვდილი”
„უგუნური და უნიჭო მხატვრები მოარულ ჩონჩხად გხატავენ. ხელში ცელს გაძლევენ მჭრელს,მოელვარეს და ყინულივით ცივს. ეს სახე ბავშვობიდანვე შევითვისე,ვძრწოდი მის წინაშე.
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის გენიალური რომანიდან – „ანგელოზების აჯანყება”
„ – უბედურები,სანამ სული უდგათ პირში,ებღაუჭებიან სიცოცხლეს; გაქრობაში როდი ეძიებენ ნუგეშს. არყოფნაში მოსვენებას ვპოვებთო,თავს როდი იიმედებენ.
მრავლისმეტყველი ამონარიდი სტენდალის გენიალური რომანიდან – „წითელი და შავი”
„ – მე ფული მაქვს დაგროვებული! წამოიძახა მან უცებ. ამ გენიოსურმა სიტყვებმა შეცვალა მოხუცის სახეც და ჟიულენის პოზიციაც.
ამონარიდები ანატოლ ფრანსის რომანიდან – „პინგვინთა კუნძული”
„ქალი ცოდვილია,თუ სხეულს ფულზე ჰყიდის,მაგრამ უფრო ცოდვილია,როცა უფასოდ ნებდება.
ივანე ვაზოვი – „ფიჭვი”
„ბუნების ცხოველმყოფელ ჟრიამულს სრულიად მოწყვეტილია გალავანშემოვლებული ძველთაძველი მონასტერი,რომლის ეზოშიც მუდამ სიმშვიდე და სამარისებული მყუდროება სუფევს.
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის დიდებული რომანიდან – „მარტის მამალი”
„გინდაც დედის ხმას ფლობდე და გინდაც უკვდავებას. სიკვდილი, არყოფნა მაშინ იწყება, როცა დედის ხმას დაივიწყებ,
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „ყოველმან ჩემმან მპოვნელმან”
„ადამიანი მოედანზე გამოდის და ცეცხლს იკიდებს,რათა იქნებ იმ ცეცხლის შუქზე მაინც დავინახოთ”.
ამონარიდი ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „ყოველმან ჩემმან მპოვნელმან”
„მართალია,ქაიხოსროს ისეთი სახლი ედგა,ურუქელებსაც და ურუქზე შემთხვევით ჩამოვლილ მგზავრებსაც კისრები ეღრიცებოდათ,თვალს ვერ აშორებდნენ,სანამ თვალთაგან არ მიეფარებოდა იგი,მაგრამ სიკვდილისაგან ვერც ეს სახლი გადაარჩენდა ქაიხოსროს,რადგან სიკვდილი იმიტომ იყო სიკვდილი,არაფერს რომ არ შეეძლო მისი შეჩერება,
ამონარიდები გოდერძი ჩოხელის ნაწარმოებებიდან…
„იქით რა არის, არავინ იცის, აქეთ კი მარტო სახელი გვრჩება. სახელს ალამაზებს ადამიანი და ადამიანს ალამაზებს სახელი. რამდენს, რამდენს, ცხოვრებაზე გამწარებულს წაჰყოლია სახელის სევდა…