Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდი ონორე დე ბალზაკის რომანიდან – „გამქრალი ოცნებანი”
„თქვენ რომ ისტორიაში მოვლენათა ადამიანური მიზეზები გეძებნათ იმის ნაცვლად,რომ დაგეზეპირებინათ მასზე გაკრული ეტიკეტები,ისწავლიდით როგორ მოქცეულიყავით.ფაქტების თავმოყრიდან ალალბედზე გამორჩეულმა ამგვარმა შემთხვევებმა მიმიყვანეს შემდეგ კანონამდე:
ამონარიდები ქართველი მწერლების ნაწარმოებებიდან…
„ცოცხლები მკვდრებს ისე მაგრად უხვევენ პირს,თითქოს ეშინიათ სიკვდილის შემდეგ ის არა თქვან,რაც სიცოცხლეში დაუმალავთ,რითაც დაღუპულან და რაც იმ ქვეყნად გაჰყოლიათ დარდად.სიკვდილის შემდეგ არა თქვანო, – ეშინიათ,შევრცხვებით,თავი მოგვეჭრება…” – ჯემალ თოფურიძე (დიოსკურია ზღვაში ჩაძირული ქალაქია)
ამონარიდები ბორის პასტერნაკის რომანიდან – „ექიმი ჟივაგო”
„ასე მგონია,შესაძლებელი რომ ყოფილიყო ადამიანში მთვლემარე მხეცის შეკავება მუქარით,სულ ერთია,საპყრობილე იქნებოდა ეს თუ საიქიოს წარსაგებელი,კაცობრიობის უზეშთაესი ხატება თავშეწირული მოძღვარი კი არა,მათრახიანი საცირკო მომთვინიერებელი იქნებოდა.
ამონარიდები ლიტერატურული ქმნილებებიდან…
„ოჯახი არის ჩვენი უმაღლესი ბედნიერება, მაგრამ ჩვენი სუსტი წერტილიც არის”. – ალექსანდრე სოლჟენიცინი (ეგო)
ამონარიდი მერაბ აბაშიძის მოთხრობიდან – „აქეთ მაშხალები, კვაზიმოდო”
„ – ბავშვებო! – ხმამაღლა წარმოვთქვი ისევ, როცა სიცილი მიწყნარდა, – ჩემო საყვარელო ბავშვებო! დღეს ვხსნი უკანასკნელ გაკვეთილს… დაგვრჩა რამოდენიმე წუთი… მისმინოს ყველამ:
ამონარიდი მერაბ აბაშიძის მოთხრობიდან – „აქეთ მაშხალები, კვაზიმოდო”
„ო, როგორი სიამოვნებით გავუძღვებოდი მოედანზე დაყრილი ფიჩხისაკენ ხელებშეკრულ ჯალათებს! ჰო, ჯერ ვაწამებდი, ეს არ დაგავიწყდეს!.. მერე… ეს ვინ არის? ნერონი, კალიგულა, მაკედონელი, ესეც ჩემი ერის შეურაცხმყოფელი შაჰ-აბასი, ეს კიდევ ნაპოლეონი! აბა, ბატონებო, რას გვეტყვით სიკვდილის წინ?!
ამონარიდები გურამ ბათიაშვილის რომანიდან – „ჟამი დუმილისა და ჟამი უბნობისა”
„დღეს სიმართლის თქმა სასაფლაოსკენ წასვლას ნიშნავს… მეც რა… უნდა დავყვე ნებას… სიმართლე მოიცდის,მოვა დრო,ან თავად უნდა მოიყვანო დრო,როცა სიმართლე ყველას დასჭირდება… დღეს კი სიცოცხლის გადამრჩენი ტყულია… დღეს სიბრძნე სიცრუეა… კი,სიცრუეშია სიბრძნე…”
ამონარიდები სულხან-საბა ორბელიანის ლიტერატურული ქმნილებიდან – „წიგნი სიბრძნე სიცრუისა”
„მეფენი საჭურისთა და სხვათაცა საქმეთა სცნობენ და მეფეთა საქმესა ვერავინა სცნობენ, თუცა კაცი იგი არ გამეფდა, – რომ მათის საჯდომი მაღალია და დაბლიდამ არ ინახება”.
ამონარიდები ჭოლა ლომთათიძის ნოველიდან – „თეთრი ღამე”
„სიცოცხლე მინდა და სხვა არაფერი!.. სიცოცხლეს ხომ ერთხელ გამოცდის ადამიანი, მხოლოდ ერთხელ! ნუ მართმევთ ამ სიცოცხლეს, ის ისეთი მშვენიერებაა! ყველაფერი ფეხებზე მკიდია, მხოლოდ სიცოცხლე დამანებეთ, დამანებეთ ვისუნთქო და ქვეყნიერებას ვუცქირო…”
ამონარიდები ეგნატე ნინოშვილის მოთხრობიდან – „ჩვენი ქვეყნის რაინდი”
„როცა საზოგადო საქმისთვის თავს სწირავს ადამიანი,იცის,რომ მისი ღვაწლი ამაოდ არ ჩაივლის,ასე თუ ისე კეთილ ნაყოფს გამოიღებს.ასეთ თავგანწირვაში რაღაც ერთგვარი კმაყოფილებაც არის,მერე კიდევ წინდაწინვე იცი,რომ თავი უკვე შეწირული გაქვს,აქ შიშიც აღარ ეკარება შენს გულს.