Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„ – ყველა ადამიანი საკუთარი თავის მეგობარია,ჩემო ძვირფასო.
ამონარიდები მიგელ დე სერვანტეს საავედრას უკვდავი ქმნილებიდან – „დონ კიხოტი”
„სხვისი გმობა რად გიკვირთ,როცა თვით ღმერთი ჰგმეს?”
ამონარიდი მიგელ დე სერვანტეს საავედრას გენიალური რომანიდან – „დონ კიხოტი”
„გახსოვდეს,რომ ამ ქვეყნად არ მოიძებნება უმანკო და პატიოსან მეუღლეზე უფრო დიდი საუნჯე და რომ ქალის ღირსება ხალხის თვალში მოხვეჭილი მისი უმწიკვლო სახელია.
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„ნეტავ მეგობრობა მანამ გამოგვევლინა ადამიანისადმი, სანამ ცოცხალია, თორემ მიცვალებულს რაღად უნდა ფიცი და მტკიცი”. - ფრენსის სკოტ ფიცჯერალდი (დიდი გეტსბი)
ამონარიდები მერი შელის რომანიდან – „ფრანკენშტაინი”
„გავიგე,რომ ადამიანები ყველაზე მაღლა აყენებენ წარჩინებულ და განთქმულ სახელს,სიმდიდრესთან თანხვედრილს.მათი პატივისცემა შეიძლება დაიმსახურო,თუ ბედის ეს რომელიმე საჩუქარი გერგო.მაგრამ ადამიანი,
ამონარიდი თედორე დოსტოევსკის დიდებული რომანიდან – „ძმები კარამაზოვები”
„ლოცვას ნუ დაივიწყებ,ყმაწვილო.ყოველთვის,ლოცვისას,თუკი ის გულწრფელია,ახალი გრძნობა გაკრთება შენს გულში,მას კი ახალი,შენთვის იქამდე უცნობი აზრიც მოჰყვება,რომელიც კვლავ გაგამხნევებს; და მიხვდები ბოლოს,რომ ლოცვა – აღზრდაა.გახსოვდეს და ყოველდღე და როცა შეძლებ,იმეორე შენთვის: “უფალო,შეიწყალე დღეს შენ წინაშე წარმდგარნი”.რამეთუ ყოველ საათსა და ყოველ წამს,მრავალი ათასი ადამიანი ეთხოვება ხორციელ სიცოცხლეს
ამონარიდი თედორე დოსტოევსკის გენიალური რომანიდან – “ძმები კარამაზოვები”
“მუდამ გახსოვდეს,რომ არ შეიძლება ვინმეს მსაჯული იყო,რამეთუ დედამიწაზე არავის აქვს უფლება,დამნაშავის მსაჯული იყოს იქამდე,ვიდრე არ გააცნობიერებს,რომ თვითონაც ისეთივე ბოროტმოქმედია,როგორიც მის წინ მდგარი,ან იქნებ თვითონ,მის წინ მდგარზე დიდი ბრალიც მიუძღვოდეს იმ დანაშაულში. ყველას მხოლოდ მაშინ აქვს უფლება გახდეს მსაჯული,
ამონარიდები ვასილ ბარნოვის მოთხრობიდან – “გველის ზეიმი”
” – შენც შეგინიშნია ეს საკვირველი ამბავი? ჩაჰხედავ ადამიანს თვალებში და შემოგანათებს იქიდან რომელიმე მხეცი,ან მფრინველი თუ ქვეწარმავალი.
ამონარიდი ჭოლა ლომთათიძის მოთხრობიდან – “საპყრობილე”
“ხდება ისიც,რომ შეყვარებულები ვერ ითმენენ,სანამ მღვდელი აკურთხებდეს მათ კავშირს,აკრძალულ სიამოვნებას ეძლევიან,რის შედეგად “ტარიელი” აუცილებელ უარს ეუბნება თავის “ნესტანს” და თავის საქციელს შემდეგი შეურყეველ,მამა-პაპისაგან გადმოცემულ და მუდმივ ჭეშმარიტებად აღიარებულ საბუთით ამართლებს:
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
“ადამიანი სიხარბედ გარდაიქცა და ეს სიხარბე მგლად მოევლინა ქვეყნიერებას”. - ნიკო ლომოური (წუთისოფელი)