“ადამიანის უპირველესი მოვალეობაა საამური გახადოს ცხოვრება სხვებისთვის,მაგრამ არიან ისეთნიც,რომელთა აზრით მოვალეობას მხოლოდ ის წარმოადგენს,ის აკეთო,რაც სხვათათვის მახინჯი და ცუდია,

„საქმე ნაირგვარობა კი არა, საქმე ხარისხია. მხოლოდ და მხოლოდ ხარისხი”.

” – ბატონი ბრალმდებელი ტყუილად დგება გამარჯვებულის პოზაში.განა მარტო ფიზიკურ შეურაცხყოფაზეა საქმე.ცხადია,გვირგვლიანს მოგერიებით ფიზიკური ბრძოლა არ უწარმოებია,მაგრამ ზოგჯერ არის ისეთი სიტყვები,რომლებიც ფიზიკურ შეურაცხყოფაზე უფრო მწვავეა.აქ კი მტკიცდება,რომ შეურაცხყვეს ჩემი კლიენტის წმიდათა წმიდა.შეუგინეს სამშობლო,შეუგინეს მისი მშობლიური ენა.თავმოყვარე ადამიანი იძულებული შეიქნება ასეთ დროს ისეთ სასტიკ ზომებს მიმართოს,როგორ ზომებსაც გვირვლიანმა მიმართა.

” – დიახ,მე მესმის თქვენი,ბრუს.მაგრამ მერწმუნეთ,სისულელეა.ვიცი,მთელი სიცოცხლე სინდისის ქენჯნა გაგტანჯავთ.იტყვით,შემოსავლის უღირსი,ჭუჭყიანი წყაროაო.ასე თუ მიდგა საქმე,რაღაა ღირსეული და შეუბღალავი ჩვენს დროში? კინო სწორედ რომ კარგად ასახავს ჩვენი ცივილიზაციის არსს.იგი ჩვენი საუკუნის ბუნებრივი გამოვლენაა.

“ავიღოთ,მაგალითად,კრივი და ჭიდაობა.რა არის ეს – სპორტი თუ ჰობი? ხალხს სურს უყუროს,როგორ ურტყამენ ვიღაცას,მათ სისხლი სწყურიათ.ამის აღიარება კი არ უნდათ”. – (ჰობი)

“დრო უძვირფასესი განძია – იგი სწრაფად მიჰქრის,უკან არ ბრუნდება და დროის გაფლანგვა ყველაზე დახვეწილი ფორმაა მფლანგველობისა.კლეოპატრამ ღვინოში გახსნა ობოლი მარგალიტი.მაგრამ ის ღვინო ანტონიოსს დაალევინა.სიცოცხლის ხანმოკლე,ძვირფასი საათების უქმად დაკარგვა კი იგივეა,რაც მარგალიტიანი ღვინის მიწაზე დაღვრა.

“ამქვეყნად მრავლად მოიპოვება საბრალო ადამიანები,რომელნიც განწირულნი არიან თავიანთი ტვინის ხარჯზე იცხოვრონ”. – (ოქროსტვინიანი კაცის ლეგენდა)

” – სიკვდილი საშინელებაა! – და ეს წარმოთქვა კაცმა,რომელიც ირგვლივ სიკვდილს თესავდა”. – (ფილოსოფოსი პარკერ ადერსონი)