Tag Archives: ამონარიდები ალექსანდრე კუპრინის მოთხრობებიდან…
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„ამ ჩვენს მშვენიერ საუკუნეში სწავლა-განათლება, მეცნიერება, მუქთამჭამელობა და მაიმუნობა ერთმანეთშია არეულ-დარეული”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „გარდამოხსნა”
„სიბრალული აქვს სათავედ სიყვარულსაც, ნუგეშისცემასაც, ერთმანეთის განკითხვასაც, შეწყნარებასა და შენდობასაც.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„დათმობა თუ არ იქნა, ისე რა ცხოვრება აშენდება!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ადამიანს სხვისი სიტყვით თუ იცნობ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ან სრულებით არ იცნობ, ან უკუღმა იცნობ”.
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„დღეს ყველაფერს პოლიტიკის შმორი ასდის! სიყვარულსაც, სიძულვილსაც, მეგობრობასაც!..”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„დალახვროს ღმერთმა გრძელი ენა და დაუყენებელი პირი!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ – ასე ვიცით ჩვენ: ყველა ჯოხი გაჭირვებულ კაცზე უნდა გადავტეხოთ!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„გახსოვდეთ! ჩვენ, უწინარეს ყოვლისა, ადამიანები ვართ!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ – სხვის თვალს ვენაცვალე! სხვისი თვალი რომ არა, ჩვენს ავსა და კარგს ვერასოდეს დავინახავდით!”
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „რასობრივ სამსჯავროში”
„ – მე აღმოვაჩინე, რომ ერთი კაცის ჩავარდნა მანქანის ქვეშ, კოლოსალური ომი ან მთელი სამყაროს მოსპობა, პირნციპულად, ერთნაირი უბედურებაა!”