Tag Archives: პოეზია

ხუტა ბერულავა – „ახმეტელი პატარძალი”

ახმეტელი გოგო ვიყავ, ახ ნეტავი მეო:

ეს რა დილა გამითენდა, რა ნეტარი დღეო!

ხუტა ბერულავა – „ვით ბავშვობაში ნასწავლი ლექსი”

ვით ბავშვობაში ნასწავლი ლექსი,

ათიათასჯერ ნათქვამი გესმის:

ტარას შევჩენკო – „ნეტავი კიდევ რომ შემხვედროდა”

ნეტავი კიდევ რომ შემხვედროდა,

თუ შეკრთებოდა

ისიკავა ტაკუბოკუს რამდენიმე ტანკა…

როცა მოგიწევს

ემსახურო

ხუტა ბერულავა – „ისმინე, გულო”

სხვებს დავცინოდი ამნაირი ფიქრების გამო,

და… აჰა, ვხედავ, ნაადრევად დამიდგა ჯერი:

ხუტა ბერულავა – „მე მეშინია, ამ ნანატრ ლოყებს”

მე მეშინია, ამ ნანატრ ლოყებს

რომ შევამჩნიო კვალი წლებისა,

ეკატერინე ჰორნ – „საფერავივით რომ გაწითლდა გუშინ საღამო…”

საფერავივით რომ გაწითლდა გუშინ საღამო

და ეს ტუჩებიც ღვინისფერად გამეწამულდნენ …

შოთა ნიშნიანიძე – „ჩქარი მატარებელი”

ბოგირ-ბოგირ,

ბოგა-ბოგა,

როი სოხუმელი – „იდგა სამყარო”

იდგა სამყარო მხნე ქვრივივით ღამის გასაყარს,

მთვარის სარკმლიდან მოეწყინათ სხივთა შროშანებს,

როი სოხუმელი – „სულით თვინიერს”

სულით თვინიერს,

გამიშლიან ხელებს – მრუშები,