Tag Archives: პოეზია

როი სოხუმელი – „ვერაფრით გიშვებ…”

ზღვის სეზონს წვიმა ქვიშაში დაფლავს,

აგვისტოს თქეშიც – თავს მაკლავს ცის ქვეშ…

როი სოხუმელი – „გრძნობებს რომ ფანტავ”

გრძნობებს რომ ფანტავ -

შეშლილივით ვნებები გცვივა,

გალაკტიონ ტაბიძე – „ი. ა”

ქალაქში, მტვერში, წაიქცა ბავშვი

ნუკრის თვალებით, თმით – მიმოზებით.

პაოლო იაშვილი – „მეღორის სიმღერა”

უფალო! უსმინე შავარდენს,

მის ხელით გიგზავნი ბარათს,

სანდრო შანშიაშვილი – „მუხის დაცემა ჭიაურის ტყეში”

ტყე ჭიაურის ჯიქურ ჯიღად უდგას ალაზანს, -

გველეშაპს, მზეზე გაზმორებულს და უცხვირპიროს.

როი სოხუმელი – „ამინდები ვარ…”

ამინდები ვარ…

და

როი სოხუმელი – „აღარ ვარ სევდა”

აღარ ვარ სევდა,

არც ნუგეში… და არც იმედი,

როი სოხუმელი – „იქ, ოცნება ვარ, ოცნებები, სადაც არ ხდება”

იქ, ოცნება ვარ, ოცნებები, სადაც არ ხდება,

სადაც არაფერს ამბობენ და უხმოდ მიდიან…

როი სოხუმელი – „მგავდნენ დღეები”

მგავდნენ დღეები,

მივაცილებ ახლა იანვარს,

როი სოხუმელი – „ითოვებს ალბათ”

ითოვებს ალბათ,

სადაცაა ზამთარი მოვა…