Tag Archives: პოეზია
შოთა ნიშნიანიძე – „სტუმარს არა თუ პატივი ვეცით”
სტუმარს არა თუ პატივი ვეცით -
აქ ყველა მასპინძელივით ცხოვრობს.
მუხრან მაჭავარიანი – „დონ კიხოტი”
ვემთხვევი შენსას, დონ კიხოტო, ჟანგიან შპაგას!
ოქროსი მინდა შენს როსინანტს დავაკრა ნალი!
მორის ფოცხიშვილი – „უუფლებოთა უფლებისათვის”
თექვსმეტ წლამდე უუფლებო ქალ-ვაჟებო,
თქვენ უფლებებს
მორის ფოცხიშვილი – „მკვდრული სიჩუმე”
ვინ შეადარა დუმილი სიკვდილს,
ვინ სთქვა პირველად „სიჩუმე მკვდრული”, –
მორის ფოცხიშვილი – „ქართველებში”
ვისხედით და ვიხსენებდით გარდაცვლილებს,
შინმოუსვლელ მამებსა და ძმებს.
მორის ფოცხიშვილი – „შედეგი”
შენს უთქმელ სიტყვას მათრახად გირტყამს
დრო და, ცხადია, გიშლიან ნერვებს,
მორის ფოცხიშვილის გენიალური ლექსი – „პრიმიტივი”
არც რა რეკლამა, არც რა აფიშა,
არც ვინ, როკვით რომ იღებს ბარიერს, -
მორის ფოცხიშვილი – „უკვდავსაყოფად შენდა”
მეც ისე, როგორც ყველა ქართველი,
ლექსს ვწერ, სჯა-ბაასს ვბედავ,